—83—

JON MIRANDEri

Parisen, 1952-IX-27

        Adiskide laztan,

        Zure gutuntxo naigabetua atzo jaso nizun. Berandu xamar, olerkitxoa argitaratzeko bada dagoneko «Euskal-orria» linotipiz jorik zegoen. Eldu den banakoan zure olerkitxoa jo eraziko dut. Gogorxko, arako judu ta gorriak. Baditugu oiek baino etsai bildurgarriagoak, zuri ergelak alegia, prantzi-espainiarrak. Ez ote zenitzake juduok zuriz ordezkatuko? Edo bertzela euskaldun alperrez, zabarrez, inozoz, aluz, madarikatuz, iroz, ustelez, koldarrez, izor, txanpon, ardo beste ametsik ez duten ordi, salo oriez?

        Ez nagokizu adotch (Lafitte) zure orainarteko lana lan-alperra izan dala diozunean. Ez inola ere! Zure lana lan-jori ta emankorra izan da, uzta betea erne-azidun lana. Ez duzula ikusten? Nik bai eta argi ta garbi. Eta zure liburutxoa argitaratuko dugunean aldiz, emankorrago ta joriago gertatuko da. Ez zaitela arren etsipenez lasa! Ez otoi, gogoeta beltzez zure euskal-garra itzali! Nik ere maiz ene barnean akitaldi beltzenak eraginda, gogoeta goibelik erabiltzen dizut: inoiz Turrifela-ren puntan ene burua urkatzeko gogo bizia ere izan dizut. Bainan ez: paulo maiora canamus, oraindik egiteko aundiak bete bear ditugu. Euskalerria, nola naiz den dela, goitik beera inarrosi bear dugu, ekaitzak mendi egalean bakar dagoen arbola bezala. Mingarri benetan, Txominen ezezkoa. Donostiko ibilera ondoren gartsuago etorriko zela uste nizun. Espilondoren bideak nonbait, gureak baino aisagoak izan! Bide orri ekin nai badio, antola bitez: guk ezin dezakegu gere denborarik utskeritan iga. Egingo aundi bat daukagu; euskera goi-mailatara jaso ta aberri guzian eda. Eta ori iritxi artio, sendo ekingo diogu edonolako iskiluak erabiliz. Asi gaituzu saindu zenbait beren zutarrietatik erazten; aurrera ere ortan ariko gera, ni neu beintzat, naizta mundu guztia samurtu!

        Biar ezingo dizut zuen artera jin. Izarretatik edo, ezagutu ere egiten ez nuen aide bat etorri zait, eta arekin igandea eman bearko dizut. Aspertuta naukazu orlako bisita ergelekin, lana ta gastua bertzerik ez dakarkidaten bisitakin. Alare, urrengo igandean, jinen natzaizu, aide ta aide-ondo guzik bertanbera utziz.

        Bretoinaz, ez omen deus egiterik Endaian beintzat. Ala erantzun dit ene adiskideak. Lenago ere erantzun zezakean, bainan orain arte egondu da mezu ori igortzeko.

        Mitologiaz idatzi lana, Barandiaran jaunak eskatu dit, zenbait gai geitu nai dizkiola-ta. Atzo igorri nion, baina badaezpada ere, aldaki bat atera nuen. Utziko dizut irakur dezazun. Ogei orrialde bete ditu lantxo orrek, eta biziki ernegarria duzu. Zuk, nik uste, lantxo ori oinarritzat artuta, eusko-mitologi bete ta ugaria idatzi dezakezula nik uste, euskeraz.

        Ene Maita-bidea-ren oarrak apaintzen ari naiz, baitare sarrera aberats bat. Laister bukatuko dizut, eta igorriko ere dizkitzut oarrok eta sarrera, orainartekoak bezala zaratu ditzazun.

        Guatemalako berririk ez dizut aspaldi ontan. Euzko-Gogoarik ere ez dut arrezkero ikusi, ezta Gernikarik ere. Ez dakit zer gertatzen dan?

        Urtzi, Mari, Ilargi, Sugoi, Eate ta Akerbeltzek laztan bizaitzate.

        Krutwig ere emen daukagun ezkero, lan urte berrirako programa bete bat antola bear genuke. Zuek asiko al zerate.