—169—

JON MIRANDEri

Parisera

Caracas, 1957-XII-12

        Ene adiskide maitea:

        Ene erantzuna bear baino geitxoago berandutu dudalakoan nago. Besterik merezi zuen zure azkeneko gutun atseginak. Lurralde auetan nagitasunak zearo menderatuta nauka, ezertarako ere gogo gabe, ain gutxi idazteko ta lan egiteko. Barkatuko didazu beraz, alperkerian etzanda bear baino luzezago iraun baldin badut. Oriek orrela goazen arira, edo dena delakora.

        Ezin izan ditut ikusi Miangolarra jauna. Iru aldiz gutxienez joan naiz aren lantegira, alperrik ordea. Ez dut bulegoan bilatu. Or nunbait emaztekiek edo, zearo soraiotuta darabilte. Eta jakina, zure mezua ezin eman izan diot. Ala ere lenago esan nion ez gero zure olerkirik argitaratzeko. Zergatia galdetu zidan eta nere erantzuna jabeak orrela manatzen zuela eta etzeukela beste egitekorik, manatua baizik. Ez artega egon, ez ditu bada argitarako zure olerkiak. Tamalgarria benetan, bada are gaur egin zenitunean baino jakingarriagoak dirala derizkiot. Zure olerki-erak aldatuxe badira ere arrezkero, olerki oien gunak berean dirau oraindik ere. Zeuk agintzen duzu zeure sorkarietan, eta eztago besterik zure nai gurena betetzea baizik, eta txintxo beteko dugu emen gaindi, nik beintzat.

        Zaitegik zuri ezer esateke argitara zutela antxina euskerara amerikanotik aldatu zenuen olerkitxoa? Ni ere arrituta gelditu nintzan. Ez dakit nun zeukan gordeta. Gogoratzen naiz oraindik Paris ortan nindagoela biali niola aldaki bat, berak ikus zezan, ez noski argitaratzeko ortarako egilearen baimenik ez zeneukalako. Urteak igaro dira arrezkero... Eta orra nundik, aztiak bezela sakeletik atera eta argitara eman duen. Etzuen beste lanik izango argitara-gai... Oraindik oraintsu idatzi zidan, Zaitegik alegia, eta kexu xamar zegoen aldizkarirako ez diozulako idazten... Etsai asko sortzen ari omen zaizkio Euzko-Gogoari inguruetan. Eta gure apaiz jauna pixkat minduta ere badago. Ez da arritzeko. Nik ere ez dut bear nukean beste idatzi. Zioak badakizkitzu... Ala ere ez nago Zaitegirekin aserre... Gizon bereki izan arren, euskeraren alde al duen lan guztia egiten du beintzat eta alderdi ortatik txalogarria da izan ere. Eta orregatik al dudan guztian laguntzen diot. Oraintxe bildu ta biali dizkiot ene arpidedun urte-sariak ere. Lanak izan ditut emengo eusko ergel auei txanpon eskasok ateratzeko. Bi kritikatxo, besteik ez dut idatzi aspaldi ontan. Ikusiak dituzu or nunbait azkeneko E.-G.k.

        Irakurria duzu or nunbait, Leturiaren egunkari ezkutua. Txalo andiak jo dizkiot egileari ene kritika-bideari jarraituz. Zuk zer derizkiozu liburu berri orri. Esango didazu zerbait, zure kriteria elerti gaietan guztiz dalako jakingarria neretzako.

        Beti bezela ari naiz emen gaindi, Europa-mina ezin gainditurik. Lurralde auetan aspertuta bizi naiz, asto belarrandiz inguratuta, batez ere gure kolonian, benetako kolonia... Euskeraren egunez apari bat egin zuten aberri izkeraren alderako... Ni ez nintzan joan. Okaztuta naukate eta ez dut aien batzarretan nere bururik agertu nai... Eta bakarrean ari naiz, ixilean ene gela txokoan sartuta... Irakurri, idatzi... eta abar.

        Iloba ezkondu zait eta or gaindi ibili da bi ilabetez, artean ni bakarrik. Ederki antolatu naiz eta egun goxoak igaro ditut.

        Or datozkigu jaiak... eta ezin ixilik iraun zuri zorion-agur andi ta ozen bat bialtzeke, orobat zure guraso maiteei ere. Irrikaz nago zuek ikusteko. Laister izango al da. Anartean ar itzatzu ene besarkada sendoenak.