—133—

JON MIRANDEri

Parisera

Guatemala, 1954-V-26

        Adiskide txit maitea:

        Ukan dut zure gutun betea. Esan bearrik ez nolako atseinekin irakurri ditudan igortzen dizkidazun berriak. Samina ere urbilegi ibili zait zure lerro ilunak irakurtzerakoan, zure bizimoduari dagozkionak alegia. Ederki entelegatzen dut zure gogo-giro belunaren zergatia. Ziorik aski duzu, adiskide, zure baitan kukuldu ta oro zakurraren ip... igortzeko. Ainbertze gabe aunitzek egin dute. Ala ere, ene onuak xuspergarri izatekotan, zertxobait esan gogo nizuke; euskal-idazketa ez bertanbera uzteko alegia. Gure elertiak, zapuiztuko bazenu, galtze ikaragarriegia ukanen luke, ta utziko zenuken utsunea ez luke nor-naik bete al izango. Gu emen gerturik gaude zuri laguntzeko. Zoritxarrez gure laguntza urriena izango da, bada euskal aberatsek gure deiari oraindik erantzuteko daude; okerrena oraindik, jakin ez erantzungo badigute. Dana dala, Zaitegik auxe diost zuretzako, ots, ileko amar dolar ($10) zuri bialtzeko gertu dagoela igorriko zenizkigun olerki, artikulu ta idazlanen ordain, amar orrialdetxo ilean. Deus guti da, bainan ikurratzak ordaintzeko bederik ukanen zenuke. Jakina, inoiz aberatsago arkituko bagina, pozik jasoko genizuke ileko kaxkar ori. Beaz zeuk ikus eta zer derizkiozun erantzun. Zaitegik berak dio bertzalde, gure aldizkaria, geienbat, eliz-gizonak lotsatzeko. Beraz, zenbeit gai aldizkarian erabiltzea kaltegarri litzaigukela dio. Bainan ez uste, inkisitore ertsietarik gaituzunik. Ni ondo ezagutzen nauzu, eta gure aldizkariko mugak ezin zabalagoak nai nituke, bainan zuk uste baino geiago ari zaizkigu arrika E.-G.n argitaraz ditugun zenbait lan dirala-bide. Orregatik ez dizut esan nai zuk gogoko dituzunak zapuizterik, ez orixe. Idazle egin bati ezin dezaiokegu, inola ere, atakarik jarri. Beraz ondo artuak izango dira zere eskutitzean agintzen dizkidazun idazlantxoak ere; «Zarathustraren aintzin itzaldia» (Zarathustrak beldur aundia ematen dio Zaitegiri, niri ez), «Gaizkigilhe baten bizitzetik». Euskal eta Europar paganismuari buruzko ikerlana ere betor, jakingarria bait diteke jakintz arauz egina badator, zuk oi duzunez. Poemak zer esanik ere ez. Idazkinaren zain ez egon, eta igor lenbailen. Ez dizut irar-utsik egingo.

        Ontaz aski eta goazen zurtzako siratxagoetara. Miangolarrak gutun luze bat egin dit nerearen ordain, eta berrionez beterik. Lenengoz zure poema liburuari buruz. Bere itzak aldatuko dizkizut gezurretan ari ez naizela ikus dezazun.

        «Ahora vamos al grano. 1º el libro de Mirande creo os lo puedo mandar dentro de 15 días (ostoilaren 3koa da). Espero ponerme como impresor a la altura del poeta y dejarle satisfecho. Trataré de sacar media docena en papel higiénico y poder satisfacer a nuestro ami (uzki-buxagai)». Beraz, or dukegu laster zure idaztiñoa. Ez dut uste oraingoan uts emango digunik.

        Zure «Euskaldungoaren Etsaiak» erdel itzulpenen Gernikatik artuta, Caracasko Euzko-Gaztediko aldizkariak argitarazi du, eta inolako abarrots sortu omen du ango euskotar xantu-xantuen baitan, eta abarrots orren oiuak Agirre Lendakariaren beharrietara el-arazi ditute, eta Agirre an Centro Vasco-n eman duen itzaldi batean zure aburuen aitzi mintzatu da. Beraz, orra nundik, uste duzun baino aipu aundiagoa iristen ari zeran euskaldunen artean. Au ere Miangok esaten zidan; bera pozik dago.

        Krutwig adiskideari aiduru nagoela bere idazlanen, eta orainarte bezin suhar euskal arloan jarraitzeko. Nere berririk ez dizut igortzen ezpaitu merezi ere. Goraintzi zure gurasoei, eta Peillendarrak ez aantzi. Ar ezazu adiskide, besarkada ertsi bat.