—205—

JOKIN ZAITEGIri

Miarritzera

Caracas, 1961-XI-26

        Adiskide maite:

        Emen ditut zure gutun biak. Aspalditik nabilkizu zure lenengoari erantzuteko aleginak egiten, jakina, nik nai nukean bezela erantzuteko. Ala ere nere naikari onak ez dute onik izan. Eta argi bezin garbi azaldu nai dizut gaur nere aleginen porrota. Iruzpalau emengo dirudunei zure eskabidea aurkeztu diet, bainan ukoa besterik ez dut jaso aien ezpain zikoitzetatik. Xurikeriz gantzututako ukoak, esan bearrik ere ez, bainan ukoak. Ez da errexa bizi geran garai auetan mila dolar emen ateratzea. Nik ez ditut, bestela neonek bialiko nizkizun, eske ibili gabe. Gure etxekoek ere, bolada ontan, oker xamar dabiltza Lore daukagu bada etxean makal xamar, lanera gabe, eta inguratzen dituten diru guziak ez dira aski bizimoduari eusteko. Ez dakizu ondo zenbateraino garestitu dan emen bizitza demokrazi xelebre onekin. Erostak eta akiakulak, esango duzu. Zuk ere nai dukezuna esan dezakezu, bainan egia orixe da, garratza baldin bada ere. Emengo dirutsuen artean zure adiskide Lasartearrak dituzu. Zergatik ez zera aiengana zuzentzen? Bear bada, zerbait iritxi zenezake, zeorrek zuzenean aieri idatzi-ta. Ez bitartekoekin ibili, oiek kaltegarriak izaten gaituzu geienetan. Orra esan, ontaz esan gogo nizun guztia. Landaburu jauna emen dagoela entzun dut. Au ere ez zen etorriko azak biltzera noski, txanpon ederrak baino. Ala ere ez dut uste exitu aunditik izengo duenik. Garaia da oso okerra, eta lengo diru aukerak betiko aldendu ziran emendik. Bolibarra bera euneko 42 jetxi da dolarrarekiko: eun dolar len 335 bolivar kostatzen ziran, gaur 460 eta irabaz-sariak lengoak dira.

        Ez naute batere arritu zure Guatemalarako asmoak. Lendik ere banekien ortik etorritako batek esanda. Zure adinean arako naiok ala ere, gogorregiak dira. Ezin ote zenezake beste erabatera zure bizitza antolatu? Or duzu Arrasate etxe ederrarekin. Apaizak an ere bizi dira eta zu ere biziko zinake ziur aski, eta Guatemalan baino obeto. Urteak, urteak dira, eta neri beintzat, ez zaizkit alperrik leporatu. Eta guk, emendik aurrera, drotxillen ondasunik ez dugu oretuko, ez orixe.

        Ni oso nabil makal eta beldur naiz tropiku zital onek ez ote nauen laister ilgo. Nik baino indar geiago dauka beintzat. Etxerako ateak zabal banituke ez nuke egun bat geiago emen egingo. Badakizu ordea Barrenari gertatu zaiona. Zortzi urteko espetxera galdu dute, amairu urte aundi atzerrian egin ondoren. Eta arena nere auzia bainon samurragoa zan. Nik uste zuk nolarebait antola zenezakela etxerako sarrera, ez duzu bada guk bezelako erantzunkizunik ango agintarien aurrean, naizta zuk besterik uste izan.

        Irakurri nuen zure Ikurrinarena. Batez ere ots-kideen ugaritasunak arritu nau. Ori duk etorria. Poema aundia egin duzu, aundiegia nere ustez, mugaz beinipein. Lurralde zabalegiak eskatzen dituzu gure ikurrinaren itzalperako. Ez dut uste gure asaba zarraztelak ondatu ziguten ondarerik inoiz eskuratuko dugunik. Gaur emango diot Aurraitzi irakurtzeko.

        Esaiezu mesedez orko ETAkoei, eurak emengoei idazteko Platonen 50 aleak erosi ditzaten. Nik ez dut eskuarterik aiengan, eta ez lidateke jaramonik egingo, ori erran gabe doa. Bakoitzak ar dezala bere ardura, eta itundu ondoren zuzenean biali ETAkoei 50 aleak.

        Eta barkatu lerro ain itsak zuzentzen dizkizudalako. Urrengoan pozgarriagorik esan aal izango ote dizut?

        Ene goraintziak Krutwigi. Izan dudala bere asmo berrien berri. Zerbait egingo al du euskeraren onerako!

        Agur adiskide, eta artu itzatzu gu guzion agurrik xamurrenak.