—207—

SANTI ONAINDIAri

Larreako Karmel Etxera, Zornotzara

Caracas, 1962-III-8

        Aspaldiko adiskide:

        Zure gabon-agurra poz-pozik irakurri nuen eta nik baizen pozik Aurraitz gure olerkari jatorrak. Izan be, garesti saltzen dozuzan zure barriak beti izaten dira Maiatzeko euria baino atseginagoak basamortu elkor onetan bizi garen euskaldunontzat: bide-ertzeko kardabera legorra lez, beti egoten gara goizeko inontz-tantaren zai geure egarria zelanbait bardinduteko, bardindu al baledi. Ortiko aize-ozkirri barik, ito egingo ginakez gu emen.

        Dakustanez, oztopo aundiak jarten dautsuez bidea zure asmo ederrak aurrera eroateko. Euskaltzaleon bidea izan be, malkartsua da gero! Zurea bezalako adore barik, amaikatxuk toton egingo eben! Eta guk ezin ezetara be amor emon! Gure izkuntza maitagarria beste ezer baino beinago da eta aurrera jarraitu bear dogu «sasi guztien azpitik eta odei guztien gainetik». Amaikatxu odol-tanta itxi biarko doguz oindino sasi artean. Baina noiz edo noiz guretzako be jaioko da egunsenti larros-kolorekoa. Ez dot uste zeruko Jaun Aundiak gure naikari eta asperen mingotsak esku-gogorrez inoiz iratoko dituanik, ezta gure euskera maitea bertan bera ilten itzi be! Nik neuk, ezin dot olakorik sinistu! Eta ementxe daragoiot gogoz neure urritasun aundian. Lan-arte guztiak euskera maiteari eskeintzen dautsodaz, eta beste kezkarik ez daukat ainbat denpora galtzen egotea baino, bizi bearrak bortxatuta. Zorioneko bizi-bearra! Noiz idigiko ete dira guretzako be ondasun-iturriak? Emoiguzu Jauna milioi bat dolar euskera jaso eta betiko berbiztuteko! Ez da asko!

        Onezkero jakingo dozu Zaitegi Guatemalaratu zana. Aurreri egin eutson bere azkenengo gutunean, zure aldizkari biak galazo egin zituela esaten eutson. Egia ete da? Ni ementxe nago eskuartera noiz elduko jatazan, ezin dot ezelan be sinistu olakorik-eta. Ez bakarrik ori, Karmelerako idazlantxu bat atonduten daragiot, eta alperreko lanean ninarduke Zaitegik idatzia egia baldin bada. Aurrek apain baizen argi euskeratu dau Tagoreren «Txitra» antzerkitxua. Eganera bialdutekotan dabil, ez dot uste baina an argitaratuko dautsenik, eta penagarria litzake alako lan ederra itzalpean gelditzea. Orain ez daukagu Euzko-Gogoarik be. Ez dakit zein diran gerorako Zaitegiren asmoak. Aren barriak izan ditut zearka bederik: San Antonio Aguas Calientes deritxon erritxu txiki batean ei dago txaunburu. Ur berorik biarko dau gizaiuak bere biotz zauritua gozatuteko. Eta orain itaunetxo bat egin gura neuzkitzu.

        Ezin ete leitekez batu Enbeitatar Keparen olerki guztiak idazti apain batean argitaratuteko? Or dabiltza, itokarrean, bertsolari inozo guztien bertsoak argitaratuten eta guk, bizkaitarrok, gerizpean itzi bear ete dogu geure urretxindorra? Aren bertso eta olerki asko antxinako aldizkarietan sakabanatuta dabiz, Euzkadi, Euzko Deya, Euskera eta abar. Zeuk bildu zeinkez inok baino obeto, nik uste. Bere semiak be izango ditu, nunbaite be, bertsoren batzuk. Dirua neuk inguratuko neuke emen abertzalien artean, eta or argitaratu ezin bada berton irarriko dogu. Garaia da Muxikeko Urretxindorrari gorazarre andi bat egiteko, eta bere olerkiak argitaratutea baino gorazarre aundiagorik bapere ez.

        Onenbestez, zure barrien zain geldituten. Agindu beti be, adiskide zar oni. Agur.