—102—

NEMESIO ETXANIZi

Azkoitiko Santa Krutzera

Paris, 1953-IV-17

        Adiskide mami:

        Bide berritik zure idazkia eta lantxoa artu nituen. Nik ere gaur, bide berri ortatik erantzuten dizut. Lenago ezin idatzi izan dizut, eri-andi arkitzen nintzalako. Ez dakit nundik nora sortutako sukar bero batek oe-xuloan beartuta eduki nau. Oetik zibirro batzu idatzi nizkitzun, ez dakit jaso ote dituzun. Orain J.e., onik arkitzen naiz, sendabidean sarturik.

        Nere aipatu gutuntxoan, gogortxoegi mintzo nintzen zuk bidali maitabidearen iritxiaz, ez zure iritxia, beste norbaitek emana baizik. Baliteke arrazoi izatea zure adiskide orrek. Bainan nai eta nai ez, Ovidiusek beti ere zaar kutsua eduki bear. Jakina garai aietan baino askoz errexago egiten ditute egun maite-lanak, batez ere Cadillac eder baten jabe diranak. Bainan nik ezin ipini Cadillac ederrean Ovidius garaiko erromatartxoak. Gainera, bilus gorrian daukagun euskera ortan, oro da on, naiz zarkutsudunak naiz berrikutsudunak. Orixe ezin dute gure arteko euskalzale zenbaitek inola ere ikasi. Interesa, interesantea bear duela esaten dute liburuek, ezer baino pertsonalagoa. Erderaz idazten diran liburu geienak, neretzat ez dira interesanteak, euskeraz idazten diranak ordea, alako eliz liburu inozoen bat izan ezik, danak dira neretzat interesanteak. Orra nere iritxia!

        Ikusten dudanez, igorri dizkitzudan Euzko Deya guztiak galdu dira. Nere ustez, zure errian bertan arkitzen da lapurra, bada Donostira igorri ditudanak ondo eskuetaratu ditute nere adiskideak. Gaur-gero, bide berri ontatik igorriko dizkitzut. Paketetxo lodi xamarra izango, bada lau edo bost E.D. bederik igorri bearko dizkitzut. Emen daukat zuretzat Hamlet ere. Esaidazu nola igorri bear dizudan.

        Atzo bukatu nuen nere euskal ikasbide berria eta argitaltzaileari igorri diot, len-bai-len irar dezan. Zure esku ikutua ederki etorriko zitzaion nere liburu kume orri, bainan ez dut zure eskuetara el-erazteko betarik. Geiegi luzatuko litzake liburuaren irarpena. Seireun itzen gainean eraikirik dago liburuxka. Esakera guztiak argituak. Gramatikarik bat ere ez, ikaslea nekatu ez dedin. Irureun orrialde izango ditu, gutxi gora-bera. Or ikusiko duzu argitaratzen danean. Uts asko ixuri zaizkit, arrapaladan ari izan naizelako, bainan baten batzu pruebak zuzentzerakoan garbitu ditut.

        Zuk idazleei egin deiari, neonek erantzuten diot datorren E.D.n. Mundu guztian gure idazleak baino alperragorik ez dagoela, postura egingo nuke. Gu bai gerala jente kontenta errexa! Euskeraz bi lerro idatzi ezkero, nor nairi idazle izena ematen diogu. Oitura ori erro-errotik erauzi bear genuke. Idazle izena, ez dute merezi etengabe euskeraz edozertaz idazten ari diranak baizik. Erdel-jarioa ez dira idazleak, gure ondatzaileak baizik, eta kito.

        Pozik zure berriak jasoko ditut, eta zure idazlan muintsuak ere bai. Ondo dakit bide berri onek gure arteko artu-emana bear baino geiago luzatuko duena.         Zer egingo diogu ordea?

        Agur adiskide, beste bat arte.