—180—

JON MIRANDEri

Parisera

Caracas, 1958-IX-17

        Adiskide maitea:

        Eskuartean ditut zuk igorriak oro. Bizpairu egun lenago biali nizkitzun zenbait Irrintzi itsaso-legorrez, egalontziz bialtzeko diru-neke geiegizkoa zelako. Bear bada orko «referenduma» egin baino len ateetan ditukezu.

        Ezin obeki derizkiogu gure taldekoek zuk zere gutunean azaltzen dituzun asmoei. Engoitik asi gindezke bretoinekin artu-emanean gure askatasun naiak aienekin ere naasteko. Artu-eman ori, baita Europako beste erri menperatuekin ere, bearrezko zaigula derizkiot. Orain arte gure oskolpean bilduegi bizi izan gera azkenean espainiar txatxuekin ezkontza lotsagarri batean naasteraino. Obe genituke gere begiak eta besoak ere ainbeste erri menperatuei zabaldu, ez betiko gure etsai gaiztoei. Orixe ezin dute ikusi ordea gure Jelkide naiveak. Lengo batean Biarritzetik alako batek idatzi zigun eta, arri zaitez adiskide, Espainia ondatuko ote zan bildurrez ageri zitzaigun, ondamendi ori guk euskotarrak bakarrik eragotzi dezakegula, gaineratuz. Ez zuen alako ark zure azken zenbakiko artikulu ederra irakurri, bestela ez zukean orrelako ergelkeririk esango. Bioa Espainia ondamendira, eta bete Euzkadiren askatasuna! Mementu ortarako gerturik bear genuke, gudaroste azkar batekin gure mugak aldezteko! Ortik atera dezakezu zer nolako leize beltzean, etsipen-leizenean, erori zaizkigun gure jelkideak. Lotsagarriagorik.

        Ona litzake ere gure aldizkaritxoan prantsesez edo zerbait argitaratzea gure aspirazinoei buruzki. Baina, helas, emen gaindi ez daukagu inor ere pantzeraz idatzi lezakenik bear liteken zeaztasunarekin. Zuk igorriko bazenigu zerbait, pozik aterako genuke. Lantxo laburra bearko luke. Badakizu zergaitik orrialde gutxi ditugulako. Katalandarrekin ederki elkartuta gaude, eskerrak nere adiskide katalandar abertzale zintzo bati. Gurearekin batean aien paperak ere igorri nizkitzun eta or ikusiko dituzu gogoz jokatzen dutela Cuban bizi direnak beinik bein.

        Uste genuen baino arrera obeagoa izan du gure aldizkaritxoak benetako euskaldunen artean. Or-andik ainbeste gutun adoregarri artu ditugu gure lanari kemenez jarraitzeko eskatuz. Izan dira, bat bakarra alegia, kakatara bialdu gaitutenak ere. Jelkide batek idatzi digu Mexikotik Irrintziko amalutsuak (sic) «epetara», kakatara Eibarren, bialtzeko. Gogor erantzun nion eta arrezkero ez dit erantzun ere. Ala ere eskutitz urrintsu ori argitaratuko dugu, abertzale zintzoek ikus dezaten bat ere arrazoirik ote daukan gorotzetara biali gaituen jelkidetxo orrek. Baina ala ta guziz ere, bere lana egiten ari da gure ipurt-ingitxoa. Zearo samindu zan, agi danez, Mexikoko ori laugarren zenbakira iritxi ginala ikusiz. Ez zuten uste benetan ari ginanik eta gure aurtxoa bigarren zenbakirako itoko zalakoan zeuden... Gizajoak! Oraindik ikusi bearko dute!

        Aldizkariaren itxuraz diozuna ere kontuan artuko dugu. Garestito ateratzen zaigu, eta bidaidez igortzeko astuntxoegi ere bai. Ala ere apain argitaratuko dugu. Boskarren banakoa gertatzen ari gera eta lan gogorrak ditugu oso argitaratzeko. Zure «Euskadi-Europa» alik txukunen agertuko. Datorren igandez batzartxo bat egin bear dugu gure aldizkariarenak bear bezela eramateko, orain arte baino zuzenago. Diruz, nere adiskide baten lepotik ari gera, eta ori geiegizkoa ere bada. Neke ori adiskideari kentzeko, beste bide bat arkitu nai genuke, eta arkituko dugula nik uste, bada geroago ta bera[...]go ari zaizkigu emen gaindi ere, batez ere Iagikoak. Mexikon ere Euzkadi-Azkatuta deritzaion orri bat argitaratzen dute. Talde ortakoek Alderdi berri bat sortu nai lukete, orainartekoaren aultasuna ikusirik. Dana dala ari dira inguruak arrotzen eta esantzen.

        Mari Cruz ikusi nuen lengo batean. Zu bisitatzen joan zala erran zidan eta ez zinula etxean arkitu. Zer diote Peillendarrek? Ene goraintziak. Ar ezazu adiskide ene agurrik kartsuena.