—184—

JON MIRANDEri

Parisera

Caracas, 1959-III-27

        Adiskide maitea:

        Bizpairu egun lentxeago eskuetara zait zure gutun gotiluna. Goibela izan arren, egiaren alderako esan bear dizut, pozik irakurri nuela aren lerroetatik argi ikusi baitut berriz ere euskal-literaturan murgil zabilkigula. Eta berri ori enetzat, alaietan alaiena da izan ere. Dudarik gabe, ipui eder bat onduko zenduen, ainbeste arreta, ainbeste ardura eta gainera ainbeste nigarren semea duzularik. Nigarrak maizko, odola bera baino berogarri obeak izaten dira nobela bat ondu ta berotzeko. Beraz, erpai ta urduri naukazu, eleberri ori noiz eneganat iritxiko. Iritxi-ala irakurriko dut eta nere abururik etzaizu paltako. Au ere esan bear dizut: aleginak alegin egingo ditudala liburuxka batean argitaratzeko ere. Nundik edo andik ortarako bidea sortuko dudala uste dut. Etzaio ajola lizunkeri ganduak. Ondo dakizu lizunkeriak ez nauela inoiz ere beldurtu eta orrez gainera ok egin erazita nago gure arteko parisai ergelen jokabidearekin. Axalez santu oriek, barnez ustel utsak baizik ez dituzu, eta ustelen beldurra dala ta ez dugu gure bidean atzerarik egin bear, ez orixe. Paltsukeria izan da nagusi gure literaturan, euskotarrok adorerik ezta arpegirik ere izan ez dugulako geure barneko auziak diranak dirala, ipui eta eleberrietan gordinki mamitzeko. Eta literatur paltso baten jabe egin gera. Detxeparek soilki izan zuen ausardi naiko euskaldunei biotzez mintzatzeko, baina aren bideak laister ito zituten gure arteko ergelek.

        Aspaldion ez dut Zaitegiren berririk. E.G.rik ere ez dut zuk diozun aldizkari aski santua. Anartean Irrintzi berria argitara dugu orainartekoak bezin burrukari. Zure idazlana an dago, zenbait utseginez ornitu, ene damuz. Aberri egunerako, Lendakaria etorri baino, argitara eman dugu naiz eta askotxok uste ez zela geiago ageriko. Auxe da askatasunaren alde egin dugun alerik beroena. Ene gardiz, garai batera iritxi gera askatasuna bete-betean onartzeko, bestela indarrak oro alperrik erretzen ari gera. Izkera gogor bat darabilkigu gure etsaion aurka, eta baita ere agintarien aitzi. Garamazkiten bideetatik ez gera inoiz jo-mugara iritsiko. Gainera Agirrek, abertzaletasuna, au da askatasun naia, lausotu egin du bere jardunakin, bere politika kolaborazionismoz irotutakoakin. Garaia diralako agintariak argi mintzo ditezen, espaini-prantsezekin ez daukagula bizi-bidea alegia, independentziaren alde burruka gogor bati ekiteko.

        Bariku-Guren gaur (ene errian ala esaten diote egun oni), eta lanarte auxe artu dut ene zorrak ordaintzeko, gutun zorrak alegia. Oraindik emen ditut eztakit zenbat, erantzun eske. Oso nago gogogabetuta idazteko, eta nekez baizik ezin dut ezer atera nere eltzegor ontatik. Barkatuko didazu eskutitz ain ergel au egiten dizudalako. Emengo jentetxoak, euskaldunak ots, Mesiaren zai daude guztiak, eta Mesia larunbatez datorkigu, ergel auek txunditzera.

        Zertan dira Peillendarrak? Ene goraintzi onenak zure aitarentzat, eta zuk, adiskide maite orrek, ar itzatzu ene agurrik beroenak.