—244—

SANTI ONAINDIAri

Larreara

Caracas, 1967-I-17

        Adiskide maitea:

        Garaia da onezkero; emen doiatzu aspaldi agindu neutsun itzaurretxoa. Atsegin izango al iatzu, baina nire ustez eztauka funts aundirik. Alperkeriak janda ibili naiz alako ganora bako itzaurre ori egiteko. Zeuk ikusi, ondo ezpaderitxozu apurtu eta kitu. Ainbarik argitaldu liburua.

        Urte barria ezta ain ondo asi euskalzaliontzat. Naigabez jakin neban egun batzuk dirala Suizan il dala Salbatore Mitxelena prantzizkotar aita maitea. Alkarrekin izan ginan Beloken eta Parisen be beste zeregin barik neu ikustera etorri bai zan erri artara. Ordu ederrak emon genduzan alkarrekin bai Beloken baita Parisen. Eztakit zelanik jazo dan adiskide maite orren eriotza. Jakin gura neuke, ia zeuk edo bialduten daustazuzan zertzelada batzuk. Dana dala, ni neu ondo naigabetuta nago alako olerkari ona eta idazle bikaina euskerak galdu debelako, eta gainera oindino gazterik il dalako. G.B.

        Ni beti lez liburu barriak ikusi guraz nago eta arrituta be bai zeure Jolasena oindino eldu ez jatalako. Eztau oindino irarkolatik urten ala? Bialdu egiztazu arin arin neure egarri au bardintzeko. Idatzi eztot askorik idazten, baina irakurri euskerazko zer guztiak, eskuetara jatortazan aldizkari eta liburu guztiak, ziatz irakurri be. Aurten asmo sendo bat artuta daukat, orain arte baino geitxuago idazteko... Baina nun argitaratuteko? Aldizkaririk be eztaukagu, Egan bera be urte bete ta geiago da agertuten eztala. Zetako idatzi beraz... Orra euskal idazle askoren buruaustea, nun agerturik eza eta libururik egin ezkero barriz, gabetasun eta txirotasunez lakaripean itzi bear usteltzen. Elorrijo auxe ezin ete lei garbitu? Zelan edo alan euskal-idazleai laguntasuna emoteko biderik ezin ete leike arkitu. Nik uste, bazkun bat biar litzakela sortu euskal idazleen liburuak, euskerazkoak jakina, argitaratuteko. Bestela, ni lez, beste asko be antzu lotuko gara ezer bere idatzi barik.

        Argitaratu al dozu udazkeneko Olerti? Ori be eztot ikusi oindino... Eta parkatu, baina berandutxu izan arren, artuixuz neure zorionik beroenak asi barri dogun urte zar onetarako. Emen geratuten naz zure berrien aiduru. Aspalditxu da Enbeita Imanolekin gertatua idatzi neutsula; eztaustez oindino bere aitaren olerkiak biurtu, eta ikusten naben bakoitzean ez-ikusiarena egiten dau. Eztauka antza, bera aita zanaren liburua argitaratuta ikusteko gogo aundirik. Badago bakoitza gure artean... Beriak eta bost entzun biarko daustaz...

        Eta anartean artuixuz neure besarkadarik sendoenak.