—3—

JOKIN ZAITEGIri

San Salvadorrera

Trafaria, 1938-IV-2

        Adiskide maite:

        Zure eskutitz ederra oraintxe doi-doi jaso dizut. Ura bai nire poza zure izkiaren zirri-borroak azalean asmatzerakoan! Artega ninduzun nundik nora ibili-zenbiltzen jakiteke. Orra, azkenik, zure txinta gozoa nundik datorkidan. Eskerrak otarka antxinako lagun onetzaz izan duzun oroitza gatik.

        Ba duzu poz-biderik zere burua erbestean ikusiki. Aberriaren egoera negargarriak gure biotzok larritu eta erdiratu besterik ezin ditzake. Azken aldiotan aberriratzeko eretirik izan dut, baina nik adorerik ez arbasoen lurrean arrotz bizitzeko. Gainera, etsai odol-gorriaren egarria ez da oraindik ase ta inongo okerkeri ta gaiztakeri-gintzan diardu. Elkar-maitasuna omen da kistarren ezaugarri; beraz patxizta-karlatar ergelok abelgorri uts dituzu, maitasun izpirik aien artean ageri ezpaita.

        Nere anaikotxa Begoñan baitegian dago, eta zazpi iloba, iru neskato ta lau mutiko, Englanden. Maiz jasoten ditut ilobaen idazkiak; ageri danez pozik daude errukarriok. Larrakoetxeatar Bedita Aba umetxuon artean da eta sarri idazten dit bere berri emanaz.

        Ama Elantxoben onik dago nere ondoratzeko gogo betez.

        Ni ere, zu bezela, erbestean pozik naukazu. Jaunarekiko esker-bide ba dut noski, suleize artatik garaiz atera nindulako. Ez ninduzun orrenbesteko errukiren gai, baina Berak bakarrik daki toki eskier ontara zergatik aldatu nindun.

        Naibage asko iragan ditut eta zuk lez biotz barnean oldarrez irato bear izaten dizkitzut. Emengo jaurlea espainiar patxistekin oro bat duzu, beraz nere autuetan arduraz ibili bear salatarien bildurrez.

        Etorkizunari buruz ni ere ez nauzu baikor. Alan da be, zuen otoi bero ta ainbeste euzkotar zintzoen odol-oiuak zerbait ba dezakela deritzat.

        Neretzat gogorren euzkel izparringi ta idazti gabe bizibearra zait. Emen ezin inolaz ere euzkel egarririk bardindu, zoritxarrez lurraldeon euskaldunik bat ere ageri ezpaita. Beti izkuntz arrotzez ari nauzu, pantzeraz eta portugaleraz.

        Zure izangoaren gora-berak ludiaren ipurdian kokatu dirala diostazu. Oraingoz ba liteke. Baina zure euzkel lan oro egunen baten argitara bear dituzu, okerra litzake ba betiko itzalpean gelditzea. Inoiz diru poxi baten jabe baldin ba-nauzu, ez dizut nere laguntzarik ukatuko zinez.

        Beste barik amaitzera noakizu. Emendiko ezer, idazti, olerki gura baduzu, esan egidazu, pozik bialduko dizut-eta.

        Estefania Abari nere goraintziak emaizkiozu, arren.

        Agur, adiskide maite, ta urren arte.