Teknikaren ezagutza

Antzerkia talde lana da. Aktorea ez da ezer ez inor, antzerki lanaren engranaje bat gehiago besterik ez. Bere lanaren atzean beti dago talde bat. Antzokira sartu eta antzokiko teknikariak agurtu eta laneguna eurekin aritzea. Soinua, argiak, jantziak, eszenografia… antzerkiko beste elementuak ezagutu behar ditu aktoreak. Elementu horien guztien ezagutza minimo bat izatea ezinbestekoa da. Adibide batzuk jarriko ditut: antzezteko orduan ezin zara argirik gabe geratu. Aktore bezala argia bilatu behar duzu, argia nondik datorren ohartu, ez da berdina errekorte batek edo pc batek ematen dizun argia. Ez da berdina aurrealdeko argi bat, kontran duzun argi bat edota baratzeko kaletik sartzen zaizun argi bat. Soinuarekin ere berdin gertatzen da. Soinua aurretik atera daiteke edota monitoreetatik. Eta soinu horren bolumenaren kontzientzia izan behar duzu. Eszenografia antzoki bakoitzaren ezaugarrien arabera moldatzen da, eta eraikitako eta kodifikatutako mugimendu guztiak berrikusi behar dira. Antzoki bakoitzak daukan tramoia aukerak, fokuak eskegitzeko barak, oihal oinak, eszenaurrea nolakoa den… ongi aztertu behar da zeren eta guztiak dauka garrantzia. Edota aurreko egunean puskatu zaizkizun prakak josi behar duzu, garbitu eta lisatu. Aipatutako adibide hauen guztien kontrola izateko nahi eta nahi ez teknikaren ezagutza minimo bat eduki behar da. Ofizioaren parte da. Hots, gure bide-lagun diren beste alde teknikoen ezagupidea. Eta kontuan izan! Erregidoreak ez badu teloia altxatzen ezer gutxi egin dezakezula. Denak du beraz garrantzia. Aktorearena ez da lan isolatua, talde lana baizik.

      Behin, irratian entzun nituen bi aktore euren lan berriaz hitz egiten. Esatariak galderak bota eta lasai asko erantzuten zuten bi aktoreek. Obraren nondik norakoak, zein ongi pasatzen zuten, publikoaren erantzunaz eta abar. Bat-batean eszenografia nork egin zuen galdetu zietenean, bi aktoreek lasai asko esan zuten ez zekitela. Hori gure antzerkian pentsaezina da.

      Laneguna bukatzen denean, gutxien egin dezakezuna da antzokiko teknikari guztiak agurtzea, eta esker ona adieraztea. A! Eta kamerinoak garbi uztea. Zeren eta gero norbait etorriko da kamerino horiek garbitzera eta hankaz gora eta zikin uzten badugu dena, garbitzaileari ez diogu inongo mesederik egiten. Etika bat egon behar da, ohitura onak eta kooperatibismoa. Zortekoak gara hainbeste maite dugun ofizio honetara dedikatu gaitezkeelako. Unus pro omnibus, omnes pro uno. Bat denentzat, denak batentzat.