Ekonomia

William Layton Laborategian, Jose Pedro Carrionen klaseak luze joaten ziren. Egun batean, interpretazio klasean, ordubete eduki ninduen sagar bat hartzen. Ariketa berez, erraza zen, leku batetik bestera joan behar nintzen sagar bat hartzera. Kontua da, nik bide horretan, egin beharreko desplazamendu hori egin ordez beste hamaika gauza egiten nituela (beti izan naiz ipurdi arina, bai onerako bai txarrerako): eskua sudurrera eraman, bide zuzena hartu ordez bihurgune bat hartu, edo bidean gelditzen nintzen. Beti banuen zerbait egiteko.

      Aktorearen ekonomia zaintzea beharrezkoa da. Emanaldi oso bat egiten duzunean, zure energia zaindu behar duzu, ekonomizatu behar duzu zure indarra. Errepiketan ere berdin. Honek ez du esan nahi ez zarenik inplikatu behar. Ez.

      Bestalde, ekonomia aipatzen dugunean, adierazpenean zehatza izateaz ari gara. Beharrezko den mugimendua egitea. Ekintza oso zehatza izatea. Mundu guztia duzu begira, ezin duzu egin behar dena baino gehiago egin. Interesa galtzen du.

      Irudi moduan eta lanketa tresna bezala, Vsevolod Meyerholden biomekanika beti iruditu zait eredugarria. Bera, langileen lana ikuskatu eta ikerketa batzuk eginda ondorio hauetara iritsi zen.

      Langile aditu bat ikertzearen ondorioz, bere mugimenduetan zera aurki dezakegu:

1. beharrezkoak ez diren leku aldaketa eza

2. erritmoa

3. norberaren gorputzaren grabitate zentroaren determinazioa

4. erresistentzia

Eta honela dio Meyerholdek: Aktorearen zeregina ideia jakin bat gauzatzea denez, bere adierazpenean ekonomia bat eskatzen zaio, behin mugimenduetan zehaztasuna lortuta, ideia ahalik eta azkarren gauzatzea errazteko.

      Zure ekintza sagarra hartzea bada, ez denbora alferrik galdu inozokeriatan. Joan zuzen sagarra hartzera.