Arkua

Aktoreak ondo ulertu eta menderatu behar du obra baten arkua. Obra batek egiten duen ibilbidea eszenaz eszena. Eta eszena bakoitzaren barruan ere arku bat dago, hasiera bat eta bukaera bat daukana. Dramaturgia edo ekintzen haria, autoreak edota zuzendariak molde ezberdinetan eraiki dezakete, bukaera hasierara ekarriz, adibidez.

      Arkuaren marrazketa ikuspuntu ezberdinetatik egin dezakegu. Testuaren logikan oinarrituta izan daiteke modu bat. Beste bat, kontatzen dugun istorioaren bidaia emozionala abiapuntu hartuta. Adibidez, Yuri Sam obraren arkua irudikatzeko arnasa edo koadro energetiko batzuk egin nituen, obraren pultsu edo erritmoa oinarri hartuta. Hara! Lan egiteko modu asko daude, eta garrantzitsuena esperimentazioaren bidez, norberak bere bidea eta egiteko manera aurkitzea da.

      Hau da Yuri Sam obraren arkuaren azalpena: 0 eta 1 eszenak goian hasten dira. 2tik 6rako eszenak erdian. 7 eta 8. eszenak behean. 9 eta 10 berriz ere goi. Eta 11. eszena, goitik hasi eta behera arte. Azken 0 eszena erdian bukatzen da.

      Beheko zenbakiak Yuri Sam eta bere laguntzaileek egiten zituzten otoitzak ziren.

Obra bere osotasunean har dezakegu beraz, eta arkua marraztu. Eta pertsonaiaren arkua ere eraiki dezakegu. Pertsonaia baten arkua da istorioaren hasieratik amaierara igarotzen den ikuspuntu eraldaketa, igarotzen dituen egoerak eta bizi duen hazkunde psikologikoa edo emozionala. Obra hasten den unetik bukaerara arte aktoreak oso argi izan behar du pertsonaiak egiten duen ibilbidea, nola hasten den eta nola bukatzen duen. Publikoak pertsonaiaren eraldaketa ikus dezan, aktoreak arkua zein den argi izan behar du.