Drama laborategia ^[24]

Mina Espazio itxi ziguten. Antzerkiolak bere lanak aurrera ateratzeko espazioa behar zuen eta Kheako kideek Errekalde auzoan zeukaten lokalera mugitu ginen. Tarte horretan, Mina Espazioko Gontzal Dominguez Sara Saghik Urazurrutia kaleko BilbaoArten lanerako espazio diafano eta eder bat lortu zuen beka baten ondorioz. Aurkeztutako proiektua Drama Laborategia deituko zen. 2001eko urte osorako beka eta bertako espazioa ikerketarako erabiltzeko aukera. Egun osoa pasatzen genuen bertan. Nahiz eta Antzerkiolak bere espazioa izan, BilbaoArtekoa erosoagoa zen eta urtebetez bertan egin genuen lanik handiena. ^[25]

      Nire aldetik, ikerketa lan asko aurreratuak nituen, itzulpengintzan ere neure kabuz trebatua nintzen, hainbat lan euskarara ekartzen ibilia, batez ere Vsevolod Meyerholden antzerki teoriak, eta Fushikaden, Japoniako noh teatroari buruzko Zeamiren gogoetak. Portzierto! Inoiz ezin izan ditut lan haiek guztiz bukatu. Ederra izango zen antzerki maisu handi horien pentsamolde eta teoriak euskaraz irakurri ahal izatea.

      Hilabetean zehar ikastaro ezberdinak antolatzen genituen: argiztapena, organologia, kathakalia eta Odin Teatreten teoriak, dantza eta inprobisazioa, XX. mendeko abangoardien berrikuspenak, gogoeta filosofikoak eta estetikoak, makillaje tailerrak… denetarik proposatzen eta egiten genuen, beharraren arabera. Ikerketa prozesu horren guztiaren barruan Euskal Antzerki Antropologiaren eremu eta bideak jorratzen hasi nintzen, eta Antzerkiola Imaginarioarekin egingo genuen Ritos. Gure azken lur zatia proiektuaren oinarri teorikoak ezarri nituen.

      Beste laborategietako bat musikarena izan zen. Aitor Agiriano Tororen zuzendaritzapean Peace monkeys & su puta madre cabaret musikari eta aktore taldea osatu genuen. Hamabost musikari inguru eta beste hamar bat aktore ginen oholtza gainean, eta izugarrizko kontzertuak antolatu genituen. Gasteizko Hell Doradokoak eta Bilboko Kafe Antzokikoak ditut akorduan. Sexua, drogak eta rock’n’rolla.

      Drama Laborategiko lantaldeari zegokionez, eztabaida sutsuak izaten genituen. Lan kolektiboak garrantzi handia zuen baina batzuetan zaila zen proiektuak ongi bideratzea, batzuen eta besteen engaiamendua ezberdina zelako. Guztiak ginen Mina Espazion ibiliak, baina bakoitzaren gogo eta bideak definitzen hasiak ziren eta ez genuen elkar topatzen. Dramaren inguruan lan egiteko kemena eta pasioa izugarria zen, baina ez geunden denok puntu berean.

      Mundua jango genuela sinetsi genuen. Azkenean, munduak jan gintuen gu. Jan ez, irentsi.