Hamlet, erdiarekin nahikoa

Madrilgo cdnra (Centro Dramatico Nacional) gonbidatu ninduten Jose Carlos Plazak zuzentzen zuen Hamlet ikuskizuna ikustera. Harrituta nengoen hango eszenografiaren erabilerarekin. Tramoiak gora, tramoiak behera, ura euria balitz bezala erortzen antzokian… pufa! Hura zen parafernalia! Su artifizialak! Bukatu zenean, antzokitik atera erdi liluraturik erdi mareatuta, eta ikaskideak agurtu nituen. Felixek, Basauriko lagunak, zera galdetu zidan.

— Nora zoaz?

— Ba etxera —erantzun nion nik.

— Baina nola joango zara etxera? Oraindik ez da bukatu eta!

Badirudi atsedenaldia zela. Zerak imajinatuko luke antzerkian atsedenaldiak ere badaudela. Burumakur eta pixka bat lotsatuta sartu nintzen falta zen partea ikustera. Hala ere, egun hartan, Hamlet erdia ikusita ere nahikoa nuen.