Sortaldekoak
Sortaldekoak
2021, poesia
136 orrialde
978-84-17051-72-3
Azaleko irudia: Alain Urrutia
Hedoi Etxarte
1986, Iruņea
 
2012, poesia
2008, poesia
 

 

 

CURRICULUM EZKUTUA

 

 

Urteekin ulertu nuen

Euskal Herriko Unibertsitateko

plan pedagogikoaren barruan,

ņabardura harrigarriz,

planifikatuta zegoela

Berlinen, laguntza bati esker,

ezagutuko nuen neskalagun belgikarrak

erakutsiko zidala pentsatzen, izkiriatzen

eta oin-oharrak jartzen

lan akademiko bati.

 

Ulertu nuen, baita ere,

gobernantzak gure hezkuntza

afektiboari eman zion tokia

Euskal Herriko Gazte Orkestraren bidez.

Substantzien erabileraz

ikasteko tokia izan zen eta,

zergatik ukatu,

entrenamendu handia

ahalik eta gutxien lo eginda

inoiz baino musika gehiago jotzeko.

 

Eibarko topaketetako batean

nire sexu esperientzia polarizatuko zuten

bi gau izan nituen.

Bi neskak atrila partekatzen zuten,

biak ziren gasteiztarrak.

Batekin gau osoan dantzatu nuen,

bestearekin zuzenean joan ginen ohera.

Lehenak adats beltza zuen, leuna,

eta oheratu ginenean

nahiago izan zuen arroparik ez kentzea.

Handik urte batzuetara Donostiatik

Gasteizerako busean topo egin genuen

eta kafe bat hartu Artiumen,

etxe handi bat zuela jakin nuen,

saunarekin, eta bere aitak motorrak zituela.

 

Bere atrilkideak bularra

suntsitu zidan hozkadaka,

baita beheko ezpaina barrutik ere,

eskumuturretatik eusten zidan, eta indarra

egiten zuen aurpegia eta saihetsen kontra.

Bere ahoak eta ileak tabako kiratsa zuten.

Erakutsi zidan gaueko kebab

goxoenen artean bereizten, noizean behin

ukabilkada bat emanez sorbaldetan.

Beste noizbait elkartu ginen berriro,

sexuan beldurra ematen zidan

eta Gasteizen arrotza zen euskara bat zuen,

bere amarena.