PETIT ECOLIER

Orain burura datozkit

Florida kaleko egunak.

Berogailurik gabeko negu bat,

Arbuluren eskuzabaltasuna,

Petit Ecolier galletak.

Bidasotik hegoaldera

entzun nuen Cirloten ahotsa,

amatxik oparitutako kafea egiteko

gailu urdina nuen logelan,

eta esne kondentsatua.

Suzko lilien garaia zen

eta ordurako,

aspaldi,

maite nituen Hermesen

gisako emakumeak.

Deskubritu nuen

banekiela pizza egiten.

Eta hilero billetetan

ordaintzen genion alokairua

andrexar faxista hari.

Andreak dozena erdi

pisu zituen jabetzan

baina ez aski euro

behar adina dutxatzeko.

Frankismoaren gauzak.

Urte ederra izan zen.

Toulouserako bidaietan

jan nuen Hobsbawm.

Ez dut ostera izan, ordutik,

hain argi ederrik esnatutakoan.