ISPILU HANDIA
Bruselara hegazkinez
iristen nintzen lehenengo aldia zen.
Zaventemeko aireportuan jaso ninduzunean
trena hartu genuen, gero autobusa
eta iritsi ginen zure logelara
eta jo genuen larrua gogor.
Jaitsi genuen eskailera egongelara,
edan genuen ura, atera zenuen jana,
jantzi ginen.
Igo ginen segidan
zure pisukideak lo egiten zuen ganbarara
asteburuan gurasoenean zegoelako
eta larrua jo genuen berriz.
Eta itzuli ginen egongelara eta
biluzik besarkatu zintudan Victor Greyson
karrikako ispilu handiaren aurrean.
Eutsi nizun bular bakoitza esku batekin,
kontu handienaz,
ukitzen diren bezala lore lehorrak
ez dakizunean hautsi daitezkeen,
eusten den bezala txito bat,
ferekatzen den bezala gurpil-aulkian
doan andre zaharraren burua,
eta esan nizun bular ederrak zirela.
Bereizi zinen niregandik eta esan:
— Niri ez zaizkit gustatzen,
ez zaizkit batere gustatzen.
Eta hasi zinen atzera egiten,
lurreko arropa jasotzen,
Hansel eta Gretel bazina bezala.
Nik jarraitzen nuen biluzik baina
zuk jantzita zeneuzkan larru argiko
bota altuak eta amonak egin zizun fular gorria.
Handik urte batzuetara, andre hark
oinazetuko zintuen esanaz
pilula batzuk hartuko zituela
bizitzak merezi ez zuela uste zuen egunean.
Jantzi nintzen, jarri nuen jertse militarra ere,
berde iluna, eta jaitsi ginen
plazara patata frijituak jatera eta eseri
Ixellesen dauden bankuetan eta esan zenidan,
gerora ostera bisitatuko zenuen
goibeltasun batekin:
— Ez dut gorputz itsusi bat
baina ez da dagokidan gorputza,
dauzkat bular handiak,
aldaka zabalak,
ama baten gorputza daukat
ama izan gabe,
ez du bat egiten nire izaerarekin,
nire energia eta urduritasunarekin.
Ez nuen jakin zer egin,
nire 21ekin zure 22ko
gorputza ezagutu nuen
ederrena iruditzen zitzaidalako.
Zuk erakutsi zenidan Tsvetaieva
eta Akhmatovaren argaltasuna,
Politkovskaia militar zerri horrekin oheratzen
eta Alain Gresh eta antisionismoaren mapa,
zurekin jakin nuen hil dezakezula
jende gehiago matxeteekin trenekin eta
gas ganbarekin baino,
zurekin ulertu nituen Erdi Aroko basoak.
Hiru bosturteko geroago
esan zenidan haurdun zinela,
baina nik ezin nizun jada galdetu
nola sentitzen zenituen zure bularrak.