CHAVISTAK

Merced karrikako egongelan ikusi genuen,

Mirentxu Purroyk aurkeztuta,

Hugo Chavez Frias ezagutarazi

zigun dokumentala.

Zerbaitek egin zidan klik eta

sentitu nintzen gizon horri lotua.

Zer den lehenago, norberaren habitusa,

klase posizioa ala izaera, ez dakit.

Baina handik urte askotara

Oliver Stoneren dokumentala ikusi nuen,

eta hantxe nabarmentzen zuten

Chavezen lankideek, segurtasun arduradunek,

ministroek, egunean 20, 30 ala 40 kafe

hartzen zituela. Stonek galdetu zion:

— Zenbat kafe hartu zenituen atzo?

Eta Chavezek erantzun:

— Asko, baina ura bezalakoa da

eta asko izerditzen naiz.

Pieza berean, Chavezen anaia zaharrak

esan zuen beren sendiaren genealogia

amatxi Rosa Inesekin hasten zela,

hark landu ziela pentsamendua.

Chavezen bizkartzainak aitortza

bat egiten du dokumentalean,

eta horretan ere chavista sentitu nintzen:

edonora zihoazela, liburutegia zeramaten gainean.

— 30-40 liburu, nahiz eta bidaia laburra izan,

beti izan dezan irakurtzeko zerbait.

Gauza bera egiten dut neuk ere,

irakurtzeko astirik izango ez dudanean

liburu bat behintzat, irakurtzeko astia izango

dudala dakidanean, dozena erdi bai.

Kafea, amatxiren argia eta liburuak,

chavismoaren hirukia.