41

Antologia baterako pasarte hautatuak

Zure amak ez luke hau esperoko, Irati.

Isil-gauzen erreskatean nabil koadernoan,

berbak lumak balira bezala

enigmen oihanean. Oh la la.

Beste grafia bat dago zurearen ondoan,

parentesi artean eroso.

Norena ote, norena? Oh la la.

Lehen pasartea

            Txakurkumea izan nahi nuke

            zure hatzek ni ferekatzeko,

            zure hatzek kilima egiteko,

            zure hatzek adurra lehortzeko.

            Zure txakurtxoa izan nahi nuke

            zure izena esateko, zaunkaka.

(Amaiera indartu… Adibidez…? “Zuk hezurra eman arte, laztanka…”).

Bigarren pasartea

            Zu, astroa; ni, itsasoa.

            Altxa nazazu zure zerura, Imhotep.

            Edo ito zure hondoan, Poseidon.

(Google-n bilatu behar izan dut Imhotep…  Eta Poseidon? Faborez… Saiatu zure mito propioak sortzen… Gogoratu Wakoski…).

Hirugarren pasartea

            Oihaneko pagoak blai,

            nire azala ere bai.

            Zatoz, maitea, lanbro artera,

            osorik edan zaitut nahi.

(Hiperbaton amaieran, e?… Eta erotismoa, ados…  Ba atera etekina bertso-eskolari… Ausartuko zara hauekin…? Makila - bila  - zakila - mantekilla…).

Laugarren pasartea

            Nire poemak,

            perla ikusezinak,

            malko abisalak.

(Haiku delikatua…).

Bosgarren pasartea

            M., M., nire M.

            Nire gorputza tenplua bada,

            zergatik esan didazu adio,

            sabelean xomorro bat utzita?

(Xomorroa, oso irudi ona desamodioaren mina adierazteko… Zorionak…).