39

Mantekillazko bihotzak

Bollycaoak jaten dituzten,

                   pegatak eta pinak trukatzen,

                                 kantxetan elkar xaxatzen duten

mutilok

ba ote dute

susmorik,

                 tesirik,

                            usterik

I.B.ren hilketaz?

            “Zer, kuadrilla? Eguzki ederra gaur.

            Aizue, baten batek zer edo zer baleki…”.

Aknez panpoxtutako aurpegiak astiro jiratu dira.

            “Zu / ere / txapa / horrekin?”.

“Irati.beti.egoten.zen.telefonoz.patio.orduan”.

            “Norekin?*Putaidearik*ez”.

“Ez-zen-institutukoa”.

            “Irati / ez / zen / santa / bat”.

“Luken-ixo-benga-tio”.

            “Ixo*ez*neskak*hiperrexijenteak*dira”.

“Zergak.ordaindu.behar.ditugu.ligatzeko”.

            “Zorra / bat / zen / beste / guztiak / bezala”.

“Ez-esan-hori-ez-da-egia”.

            “Mutil.negartiak.nahi.dituzte”.

“Horixe*mantekillazko*bihotzak”.

            “Eta-zer-gehiago”.

“Baina / gero / kabroienekin / liatzen / dira”.

Ez nuke zakarra izan nahi

:

argumentu hori klasiko bat da

eta aharrausi egiteko gogoa ematen du.

Historiaren pendulua hasi zaigu buru-mozten.

Destainaz pausatu dizkidate begiradak

belarrietako aroetan,

                      leopardo-minigonan,

                                        fularraren flekoetan.

Zelan defini daiteke sentsazio hau?

Giltzarrapoz itxita dauzkate ahoak

eta esan gabekoaren hotsa aise igartzen dut.