128

Erloju hautsia

Zerbait gertatu da errepidean.

Metro batzuk harago kea ikusten da.

Kotxe bat irauli da, mediana jota.

Asfaltoan

pelutxe bat,

              bufanda bat,

                              koaderno bat.

Bazterrean geratu eta astiro hurbildu naiz,

belaunak ikaraka.

Irati da barruan, begiak zabal, bake-baketan.

            “Egon trankil, Agur. Eman eskua”.

Ahizparen erlojua utzi dit esku-ahurrean,

esfera hautsita.