Egon Schiele edota Gustav Klimten estiloan

Txikitatik izan nuen margotzeko esku ona, eta herrian margo lehiaketa antolatu zutenean nire dohainak plazaratzeko une egokia zela otu zitzaidan. Aurretik ere lehiaketa batzuk irabaziak nituen. Izena eman eta eguna pasatu nuen margoa egiten. Bukatutzat jo nuenean, gustura sentitu nintzen egindakoarekin eta antolatzaile eta epaimahaiaren esku utzi nuen lana.

      Ez nuen ezer irabazi. Pena. Baina hala ere erakusketan jarri zuten nire margoa, besteenekin batera. Nire ama erakusketan nire koadroa ikusita asaldatu egin zen, eta errieta egin zidan. Ama sutan zegoen. Lotsagarria zela egin nuen margoa eta lehenbailehen erakusketa gelatik kentzeko esan zidan. Ni ez nengoen ados, baina hala egin behar izan nuen.

      Erakusketako margo guztiak Markina-Xemeingo paisaiak ziren, bazegoen bodegoiren bat ere, baina ia gehienak egunean margoturiko herriko leku ezberdinak ziren. Nirea pixka bat ezberdina zen. Egon Schiele edota Gustav Klimten estiloa jarraitzen zuen irudiak: emakume bat hankak zabal-zabalik, masturbatzen.

      Margoa erakusketatik kendu nuen eta etxeko apalean gorde. Ez nire amak ez epaimahaiak, ezta herritarrek ere, ez zuten ulertu agian margo haren atzean artista handi bat zegoela! Inork ez zuen nire lana ulertu! Ez konprenitua sentitu nintzen.