Arrotz eta eder
Arrotz eta eder
2016, poesia
136 orrialde
978-84-92468-85-0
azala: Xabi Erratzu
Pako Aristi
1963, Urrestilla
 
2014, poesia
2003, poesia
2001, poesia
 

 

SOLASALDIA

 

 

Hiltzea erraza dela diote

munduko edozein izkinatan.

Hiltzea zaila dela diote

ospitalean daudenek,

tresnak eskura eduki arren.

Ez dietela joaten uzten

joan nahi dutenei ere.

Ez dela erabaki litekeen zerbait.

Mistika gailentzen zaio fisikari.

Haurtzaroan nahi gaituzte, halako

bilakatu dute zahartzaroa ere.

Pistola bana eman behar litzaiguke

erretiroarekin batera,

baina zikina omen,

epaitegiko langileei dagokiela

hormako odola garbitzea,

lehenaz aski estresatuak daudela.

 

Ez jardun gauza horiei buruz

—esan dit amak—,

neu nago hiltzetik hurbilago

eta ez dut ezer entzun nahi.

Zurea bai erosoa,

osasun betean zaudenean

heriotzaz hitz egitea.

Idatzi gauza politei buruz,

Maitasunaz, adibidez.

 

Ez da beti dagoenean bonbon.

Bere aroak baditu.

Maitasuna 15 urtetik

25era bitartean da ederren.

Emakume sortu bazina

jakingo zenuke,

eta gure garaian are azkarrago.

25ekin ardurak hartzen genituen,

eta hor amaitzen zen

amodioa, eta haren berriketak.

 

Hamar urterengatik

merezi du gainontzekoak?

Gaur baietz esan dezaket,

bihar igual ezetz.

Dagonean merezi duela,

baina ez dagoela ohartzerako

zahartu zarenean...

 

Galde egiezu beste batzuei,

eta ikasiko duzu

aurretik egon den

sufrimenduaren araberakoa dela

heriotzaren neurria.

 

Hor duzu gaia.