Arrotz eta eder
Arrotz eta eder
2016, poesia
136 orrialde
978-84-92468-85-0
azala: Xabi Erratzu
Pako Aristi
1963, Urrestilla
 
2014, poesia
2003, poesia
2001, poesia
 

 

JAIOTZA AGIRIA

 

 

Uterotik haurtzarora gara jaiotzen,

artopil eta gaztaina erreak

errege ziren erresumara.

Hori da promesa guztia.

 

Hamalau urterekin

berriro jaiotzen gara,

oraingoan bizitzara

doa zuzenean gezia.

 

Gorputza dugu, lehen aldiz,

eta geure-geureak ditugun

sentipenak, begiak, lurrin

eta azalaren ikarak.

 

Erekzioak eta arrakala ubelak

datoz desioaren mezulari,

nor naiz ni, gorputz naizena

ala hegaldatu nahi lukeena?

 

Lurmentzen ari dira

zainetako harriak,

hamalau baldintza ekarri zizkizun

izotzaroko orratzak.

 

Garaitu beharko, ezinbestez,

arnasa higatuaren zaindariak,

osotasuna laurden erdira

mugatu nahi luketenak.

 

Eten mozorroaren josturak,

ederra zara, berez,

urrezko begietan

zauzkatenen txinpartetan.

 

Bizitza osoa iraun dezakeen

udaberri batean zaude;

izan zaitez zarena,

zarena izan zaitezen beti.