
Aurkibidea
Aurkibidea
Trenak
Gauaz
itzal gorrien jiratze mantso batek
paretan trenak abiarazten zituen: lotuneen
kolpeen oihartzunek
talka egiten zuten loarekin.
Eta euriaren bideak
arin garbitzen zuen ke
beiran loditua: atergabe
zabaltzen ziren ametsak, errail
distiratsuak ibaiertzean.
Orain bueltan da
tarteka loaren erdian trumoi-hots
absurdo hura
eta iluntzeko bide mutuetan, dei egiten die
gurdietako zur mantsoari
eta odol barruari
kankateko luzeak — eta erretura zahar hura,
konboien
beldur eta amets.
Torino, 1937ko maiatzaren lehena
Treni
A notte / un lento giro d’ombre rosse / alle pareti avviava i treni: tonfi / cupi d’agganci / al sonno si frangevano. // E lavava / lieve la corsa della pioggia il fumo / denso ai cristalli: sogni / s’aprivano continui, balenanti / binari lungo un fiume. // Ora ritorna / a volte a mezzo il sonno quel tuonare / assurdo / e per le mute vie serali, ai lenti / legni dei carri e dentro il sangue / chiama // lunghi fragori – e quell’antico ardente / spavento e sogno / di convogli.