Poesia kaiera
Poesia kaiera
Antonia Pozzi
itzulpena: Joannes Jauregi
2025, poesia
64 orrialde
978-84-19570-53-6
Antonia Pozzi
1912-1938
 
 

 

Venezia

 

Venezia. Isilik. Han doa

mutiko bat oinutsik

fondamenta artean,

eta oihartzunez bete du

kanala.

 

Venezia. Astiro. Horma-kantoietan

loratzen dira

zuhaitzak eta loreak:

bidaiak

sasoi osoa iraungo balu bezala,

maiatzak

orain

mataza hori

desegingo balit bezala.

 

Plazaxka bateko putzuan

denborak

belar-aho bat aurkitu du harri artean:

harekin lotu dio

bere taupada

uso baten hegalari, arraunen

ukaldiarekin bat.

 

1933ko urriaren 22a

 

Venezia

Venezia. Silenzio. Il passo / di un bimbo scalzo / sulle fondamenta / empie d’echi / il canale. // Venezia. Lentezza. Agli angoli / dei muri sbocciano / alberi e fiori: / come se durasse / un’intera stagione il viaggio, / come si maggio / ora / li sdipanasse / per me. // Al pozzo di un campiello / il tempo / trova un filo d’erba tra i sassi: / lega con quello / il suo battito all’ala / di un colombo, al tonfo / dei remi.