Poesia kaiera
Poesia kaiera
Antonia Pozzi
itzulpena: Joannes Jauregi
2025, poesia
64 orrialde
978-84-19570-53-6
Antonia Pozzi
1912-1938
 
 

 

Loa

 

O, bizitza,

zergatik

naramazu zure bidaian

oraindik,

zergatik

herrestatzen duzu oraindik

nire lo astuna?

 

Badakit

lur osoarentzat desegiten diren

iturbururik aratzenek ere

ez diotela itzuliko

elur zikinari

zuritasunik.

 

Egunsentiak ere ez du

bere magia urmaelduarekin

mimosa hilik

loratuko

etxe beltzen artean.

 

Baina bakarrik

gaueko izotzetan

dardaratuko da

loretza

iturriaren abandonu

alferrikakoaren ondoan.

 

O, bizitza,

zergatik

ez zaizu pisua

ene desesperaziozko

lo hau?

 

1933ko urtarrilaren 16a

 

Sonno

O vita, / perché / nel tuo viaggio mi porti / ancora, / perché / il mio pesante sonno / trascini? // Io so / che le più pure fontane / per tutta la terra sfacendosi / non renderanno / alla neve bruttata / il biancore // Né l’alba farà / con stanca magia / rifiorire / tra case nere / le mimose morte. // Ma sola / al gelo notturno / tremerà / la fioraia / presso il vano donarsi / della fontana. // O vita, / perché / non ti pesa / questo mio disperato / sonno?