Poesia kaiera
Poesia kaiera
Antonia Pozzi
itzulpena: Joannes Jauregi
2025, poesia
64 orrialde
978-84-19570-53-6
Antonia Pozzi
1912-1938
 
 

 

Kanpaldia

 

Gaur gauean haizea abailduko da

belatz erraldoi bat bezala

gure kanpadendara;

hodei zaurituak

bahituko ditu.

Gure loaren gainean

izarrek

beloa erantzirik

girlandak marraztuko dituzte

suz eta dantza astiro-astiroz.

Goiz-alban

epela izango da esnatzea,

lanpara argi-leun bat

piztea bezala:

uharraren kantuak

eutsiko dio

fidel

bere altzoan

isiltasun xaloari.

Guretzat, haizearen

gau-atzapar beltzek

ekarriak,

atalasean etzango dira

mendi-tontorren mezuak:

horiek irakurrita garbituko ditugu

urdin betean

begiak eskuak

bihotza —

 

(Breil, 1933ko uztaila) - Pasturo, 1933ko abuztuaren 21a

 

Attendamento

Stanotte calerą il vento / immenso falco / sulla nostra tenda; / rapirą le nuvole / lacerate. / Sul nostro sonno / le stelle / sciolte dai veli / intrecceranno ghirlande / di fiamma e lentissime danze. / All’alba / sarą tepido il risveglio, / dolce come l’accendersi / di una lampada fioca: / il canto del torrente / sosterrą / fedele / sopra il suo grembo / il silenzio fanciullo. / Per noi, portati / dagli artigli notturni / del vento, / giaceranno i messaggi delle vette / alla soglia: / leggerli sarą lavare / nel puro azzurro / gli occhi le mani / il cuore ―