Batere arrazoirik gabe barnean hautsi zaidan zerbaitek sama estutzen dit,

batere arrazoirik gabe ikaratu, zutundu eta idazten ari naizena erdizkinik uzten dut,

batere arrazoirik gabe zutunik amets egiten dut hotel baten atarian,

batere arrazoirik gabe topeka aritzen naiz espaloiko zuhaitzekin,

batere arrazoirik gabe ari da ilargiari uluka otso gosetu amorratu eta zorigaitzeko bat,

batere arrazoirik gabe jaitsi dira izarrak lorategi batera zabuan ibiltzera,

batere arrazoirik gabe otu zait nola moldatuko naizen hilkutxan,

batere arrazoirik gabe behe-laino eguzkitsu bat buruan,

batere arrazoirik gabe amaituko ez dela dirudien

egun hasiberriari heldu diot,

eta beti zara zu urpetik azalera datorrena…

1960ko irailaren 8an