Badakit, ondo jakin ere,

tren geltoki honetan jaisten naizen hurrengoan

ez ditut zure begiak ikusiko

zure begi beltz aratzak

ezta ate osteko dirdaia ere

Harriak, zuhaitzak, leihoak

               jendearen bisaiak,

                           den-denak itzaliko dira

ordurako zure begiek hiriaren argia

lurperatuko dute

                  ordurako hilerrian azkenduko dira.

Badakit, ondo jakin ere

         badakit,

ez dakit deus

agian nik askoz lehenago utziko diot

tren geltokietan jaisteari

ene arreba

ez dakit biotako zeini dagokion

edo zure minbiziari edo nire bihotzekoari

egiari zor, ez dakit

eta hala ere, agian

tren geltoki honetan jaistean…

Ene arreba, barkaidazu

zu baino egun bakar bat gehiago

                  bizitzeko

bezain koldarra banaiz.

1959ko uztailaren 29an