Poema

Gure semea gaixo dago,

bere aita kartzelan

Burua esku nekatuen artean duzu.

Munduaren antzera gaude.

Pertsonek pertsonak gidatzen dituzte

etorkizun hobe baterantz,

gure semea sendatzen da,

bere aita kartzelatik ateratzen da,

zure urrezko begien niniek

irri dagite.

Munduaren antzera gaude gu.

Harrokeria barik diot:

Begien kliska batean,

bala baten antzera zulatu ditut

ene esklabotzako hamar urte horiek,

eta, biriketako mina alde batera utzita,

bihotza betiko berbera da,

            burua, betiko burua.