
Aurkibidea
Agian Memeti idatziko diodan azken gutuna
Hitzaurrea (Lau kartzeletatik)
Bursako kartzela - XX. mendean
Zergatik suntsitu zuten aberria
Halaxe esan zion Menderesi Korean hil zen gure erreserbako ofizieretako batek
[bazen Berlingo Astoria jatetxean]
Egunkariko argazki batzuen karietara
Hegoaldeko mendiak ditut akorduan
[gure adar heldugabe eta berriak hautsi zituzten]
[ogi gazia jango banu legez maite zaitut]
[lau ginen Leipzigeko Astoria hotelean]
[guri buruz idatzi dudan guztia gezurra da]
[zer edo zer idatzi behar dut]
Aurkibidea
Agian Memeti idatziko diodan azken gutuna
Hitzaurrea (Lau kartzeletatik)
Bursako kartzela - XX. mendean
Zergatik suntsitu zuten aberria
Halaxe esan zion Menderesi Korean hil zen gure erreserbako ofizieretako batek
[bazen Berlingo Astoria jatetxean]
Egunkariko argazki batzuen karietara
Hegoaldeko mendiak ditut akorduan
[gure adar heldugabe eta berriak hautsi zituzten]
[ogi gazia jango banu legez maite zaitut]
[lau ginen Leipzigeko Astoria hotelean]
[guri buruz idatzi dudan guztia gezurra da]
[zer edo zer idatzi behar dut]
Banaketa baten historia
Gizonak emakumeari esan dio:
Maite zaitut
Eta nola?:
Bihotza beira puska baten antzera
esku-ahurretan estutuko banu legez,
atzamarrak odoletan
zoro moduan
txikitzen dudan bitartean.
Gizonak emakumeari esan dio:
Maite zaitut
Eta nola?:
Kilometrotako sakontasun eta mugagabetasunez
Ehuneko ehun
Ehuneko mila
Ehuneko ehun mila infinitu.
Emakumeak gizonari esan zion:
Ezpainekin, buruarekin eta bihotzarekin
begiratu dut
Maitasunez, beldurrez,
zure ezpainak, burua eta bihotza agurtzeko
Deritzudan guztia zeuri ikasi dizut
murmurio bat ilunpetan
Eta gaur badakit
lurrak
aurpegi beltzaraneko
amak legez
bere haurrik ederrenari
bularra ematen diola.
Ostera, zer egin behar dut nik?
Nire adatsak hiltzera doanaren atzamarrei
loturik daude
ezin dut burua bereizi
Zoaz,
jaioberri honen begiei
so eginez
Abiatu beharra duzu,
abandona nazazu.
Emakumea isildu egin zen
Elkar besarkatu zuten
Liburu bat erori zen lurrera
Leiho bat zarratu zen eta
halaxe banatu ziren.
BİR AYRILIŞ HİKÂYESİ
Erkek kadına dedi ki: / — Seni seviyorum, / ama nasıl, / avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp / parmaklanmı kanatarak / kırasıya, / çıldırasıya... / Erkek kadına dedi ki: / — Seni seviyorum, / ama nasıl, / kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz, / yüzde yüz, yüzde bin beş yüz, / yüzde hudutsuz kere yüz... // Kadın erkeğe dedi ki: / — Baktım / dudağımla, yüreğimle, kafamla; / severek, korkarak, eğilerek, / dudağına, yüreğine, kafana. / Şimdi ne söylüyorsam / karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana.. / Ve ben artık / biliyorum : / Toprağın — / yüzü güneşli bir ana gibi — / en son en güzel çocuğunu emzirdiğini.. // Fakat neyleyim / saçlanm dolanmış / ölmekte olanın parmaklarına / başımı kurtarmam kabil / değil! / Sen / yürümelisin, / yeni doğan çocuğun / gözlerine bakarak / Sen / yürümelisin, / beni bırakarak... // Kadın sustu. // SARILDILAR // Bir kitap düştü yere / Kapandı bir pencere... // AYRILDILAR...