Gogoan zaitut

amaren usain gozoa igarri dut

               ene ama ederrarena.

Zaldiko-maldiko batean zabiltza

aldean daroadan edertasuna zara

zure ilea haizatu egiten da eta arropak ziztu bizian biratzen

zure aurpegi lotsatia agertu eta desagertu egiten da.

Zergatik da

               zure oroitzapena labankada bat?

Horren urrun banago, nola entzun dezaket zure ahotsa

                                         eta tupustean altxatu?

Belauniko nago zure eskuei so

laztandu nahi nituzke

baina ezin dut

kristal baten bestaldean zaude.

Ene arrosa,

bizitzaren amaieran antzezten ari naizen

                 nire dramaren ikusle zalantzatia naiz.

1959ko abuztuaren 7an