Poesia kaiera
Poesia kaiera
Chuya Nakahara
itzulpena: Hiromi Yoshida
2017, poesia
64 orrialde
978-84-17051-03-7
Chuya Nakahara
1907-1937
 
 

 

Udaberriko eguna: gogoeta eroak

 

 

                       1

 

Maite duguna hiltzen denean

geure buruaz beste egin beharra dago.

 

Maite duguna hiltzen denean

ez dago beste aukerarik.

 

Baina hala ere geure karmaren aginduz,

biziraun beharrean aurkitzen bagara

guztion onerako bizitzen jarraitzea da bidea,

guztion onerako bizitzen jarraitzea da bidea.

 

Maite genuena hil egin denez,

zinez eta benetan hilik

hura berreskuratzerik ez dagoenez,

harengatik beragatik

guztion onerako jarraitu egin behar da bizitzen,

guztion onerako jarraitu egin behar da bizitzen.

 

 

                       2

 

Guztion onerako bizitzeko gertu banago ere

ez dakit ezer berezirik egiten.

 

Horregatik liburua bada inoiz baino sakonago irakurri.

Horregatik pertsona bada inoiz baino zintzoago hartu.

 

Pauso onean paseatzen

gogo betez lastoarekin lokarriak eginez…

 

Gisa honetan jostailuzko soldadutxoa dirudit.

Gisa honetan egunero igandea dela dirudi:

 

tenpluko eguteran astiro oinez

ezagun batekin topo eginez gero irriz

 

agure karamelu-saltzaileari lagunkoi

esku-beteka jana emanez usoei

 

eguzkiaren begitik ihesi eguratsean murgildurik

lurra, belarra eta zuhaitzei berriro so eginik...

 

Goroldioa hain hozkirri

hitzik gabe gaurko egunaren ederra zelan adierazi!

 

Tenplura datozenak trumilka datoz

baina ni ez nau aztoratzen ezerk.

 

(Bizitza benetan lipar bateko amets

gomazko puxika bezain eder)

 

Zerura igo distira egin eta desagertu betiko…

“Kaixo, arratsalde on, zer moduz?”

 

“Aspaldikoa!, zelan zabiltzate?

Te bat hartuko dugu hor nonbait!”

 

Kafetegian aldarte oneko sartu arren

ez daukagu hizketarako gai larregi.

 

Denbora emateko tabakoa pipatuz

adierazi gabeko erabakia hartu dut:

 

“Kanpoan giro dago!

Tira ikusi arte ba, eta goraintziak emazteari!,

 

etxera iritsitakoan, mesedez idatzi!

Eta hobe edaten ez baduzu gehiegi…”

 

Zalgurdiak igarotzen dira, trenak ere igarotzen dira:

bizitza zinez eztei-soinekoz jantzi andregaia bezalakoa da.

 

Distiratsu eder eta herabe ageri da

baina solasean hasiz gero ez ote gogaikarri?

 

Hala ere liluratu egiten gaitu ordea

bizitza zinez eztei-soinekoz jantzi andregaia bezalakoa da.

 

Hala ere liluratu egiten gaitu ordea

bizitza zinez eztei-soinekoz jantzi andregaia bezalakoa da.

 

 

                       3

 

Orduan denok,

sobera poztu gabe sobera tristatu gabe,

gogo onez bostekoa luza diezaiogun elkarri!

 

Azken finean zintzotasuna

falta dugula jakitun,

 

lagunok, guztiok

gogo onez bostekoa luza diezaiogun elkarri!