Gerraren Kaleko erosta-kanta

 

Takakatsu Sekiguchi-ri

 

 

                  I. Atariko kanta

 

Oroitzapen beltzok,

utikan! Eta lehengo

errukia eta

sentipen oparoak,

itzul daitezela hona!

 

           Gaur igandea,

           ataurreko oholtzan eguzkiak jotzen du,

           berriro ere amarekin atera eta,

           jaietan puxika eros diezadan nahi nuke:

           ortzia urdin min, dena distira, liluragarri…

 

                     Oroitzapen beltzok,

                     Utikan!

                                   Ospa! Utikan!

 

 

                  II. Hordi bizi

 

Gazte sasoia joan zait,

—Goizalde hotz honetan, zelako kukurrukua oilarrak!—

Gazte sasoia joan zait.

 

Ez atzera, ez aurrera begiratu gabe bizi izan naiz zinez…

Arinegia izan ote naiz?

—Gerlari tolesgabea nire bihotza!—

 

Hegigoa diet baina

soilik ingurukoei begira bizi direnei.

—Bizitzaren paradoxak!—

 

Eta hemen nago orain goitik beheraino zauriz betea.

—Goizalde hotz honetan, zelako kukurrukua oilarrak!—

Ai, antzigarrak hormatu kukurrukua…

 

 

                  III. Bakarrizketa

 

Palankana urik isuri gabe eramatea

oso da garrantzitsu.

Hori hala izaki,

hainbat hobe zenbat eta gehiago higitu.

 

Baina, nolanahi ere alfer lana da

mugimendu hori lortzearren beste modu batez saiatzea bera...

Bihotza,

izan apal, eta itxaron jainkoaren mesedea.

 

 

                  IV

 

Oso lurruntsua da

gaurko eguna

Euria geldi ari

isil-isila

Uraren inguruko

aire finean

Oihaneko usaina

dabil hor zehar.

 

Udazken-udazkenez

egun bete hau

Harrien hotsa nola

hura halaxe

Nik, oroitzapenik ez

daukadan honek,

Ametserako ere

gaitasunik ez.

 

Ni, benetan harria

bezalakoa

Itzal baten antzera

naiz bizi izan

Hots egin nahi bai baina

eskas hitz doia

Eta ortzia legez

muga gabea.

 

Bihotz puska nirea

hain da tristea

Ukabil dut eskua,

ziorik gabe

Inor egin nezake

horren hobendun?

Oinaze eta penak,

azkenik ez du.