Yoneko

Hogeita zortzi urteko neska hark

biriketako gaitzak erasanda mehe-meheak zituen zangosagarrak.

Makal-zuhaitza bezain zutik zegoen

oinezkorik gabeko espaloi ertzean.

Neskak Yoneko zuen izena.

Udan musua zikina zuela ematen zuen baina

garbia izaten zuen neguan eta udazkenean.

           —Ahula zuen ahotsa

Hogeita zortzi urteko neska hura

ezkontzen zenean

sendatuko zela uste nuen… eta hori pentsatzen

so egiten nion aldian behin.

Baina berari ez nion esan behin ere.

Ez zaila zitzaidalako esatea,

ez lur jota utziko nuen beldur nintzelako,

zergatik ez dakit baina hori inoiz aipatu gabe geratu nintzen.

Hogeita zortzi urteko neska hura

espaloian zegoen makal-zuhaitza bezain tente,

arratsaldea zen euria atertu berri.

           —Haren ahots ahula entzun nahiko nuke berriz…—