Joan da eguna

Orain  beste lurralde batzuetan ibiliko da,

urrutira eramanez argiak eta itxaropenak,

urrutiko txorien saldoak haizatzen,

eta zurrumurruak, eta hotsak, eta ezkilak

—ate bilduen aurrean buztanari eragin

eta zaunka egiten duen zakur zaratatsua.

(Bien bitartean, gaua, katu

isil baten antzera, leihotik sartu zen;

argi zurbil hotzaren hondar batzuk ikusi,

eta azken kikara edan zuen.)

Bai;

        egunak alde egin du, zalantzarik gabe.

Askorik ez zuen eraman (ez zuen deus ekarri);

denbora apur bat hortz artean,

argi nekatuen artalde labur bat.

Negarrik ez, hala ere. Ordu-orduan eta geldigaitz,

bihar itzuliko da, dudarik ez.

Katu beltz hori uxatuko du.

Zaunka egingo du ohetik ateratzen nauen arte.

Baina ez da berdina izango. Beste egun bat izango da.

Arraza bereko beste txakur bat.