SOS DEIA

Non sosegua hartu,

ez zuen besterik buruan.

Narrastiak legez

azalberritu nahiko luke,

norabide berri bat hartu,

indarrak bildu.

Barkatzeko, ez duela

aspergarri izan nahi.

Atzominez bizi baino nahiago

damnaturik aurrera egin.

Honek guztiak ez ei du erremediorik,

oinaze baten orografia omen

bere amesleku bakarra,

barkatzeko behin eta berriz.

Ilargiari zaunka ari den zakurra

legez dabil, arima errari:

ez duela inork ulertzen,

lantegitik bota ei dute

eta ez dela justua

eta adur txarra duela.

Lagunduko nauzu, ezta?

Hautsia sentitzen dela,

bide okerrak hartu ditut beti

esan dit erdi negarrez,

ahotsak entzuten dituela,

asko maite du poesia

eta nirekin hitz egin nahi duela.

Ez galdu denborarik

etorkizunik ez duen iraganarekin,

Leopoldo Maria Paneroren

begiradarekin esan dit.