Aurkibidea
[begi eta ile solteetatik gertu]
[ai, jada ez da niretzat edertasun kristalezko hau]
[hi gabe egiten nian buelta, hordi antzean]
[hil egiten da adierazten ez dudana]
Erromaren berragerpen poetikoa
Erromako azpiproletarioen aberastasun-nahia
Zati epistolarra, Codignola mutikoari
Tiberiade eta itsasoaren arteko 85 kilometroetan
Herrira itzultzen (Bosgarren aldaera)
Aurkibidea
[begi eta ile solteetatik gertu]
[ai, jada ez da niretzat edertasun kristalezko hau]
[hi gabe egiten nian buelta, hordi antzean]
[hil egiten da adierazten ez dudana]
Erromaren berragerpen poetikoa
Erromako azpiproletarioen aberastasun-nahia
Zati epistolarra, Codignola mutikoari
Tiberiade eta itsasoaren arteko 85 kilometroetan
Herrira itzultzen (Bosgarren aldaera)
Nire nazioari
Ez herri arabiarra, ez herri balkandarra, ez herri antzinakoa,
ezpada nazio bizia, nazio europarra:
Eta zer zara? Infanteen, gosekilen, ustelen lurra,
lur-jabeen soldatapeko agintariena, alkate atzerakoiena,
brillantinaz basitutako eta oin lohitsuekiko abokatutxoena,
osaba santujaleen gisa sumindutako funtzionario liberalena,
kuartela, apaiztegia, hondartza librea, burdela!
Milioika burges txiki, milioika urdeen gisa
bazkatzen elkarri bultzaka osorik dirauten jauregitxoen pean,
elizen gisa arraildutako etxe kolonialen artean.
Eta, hain zuzen, existitzen zinelako, jada ez zara existitzen;
hain zuzen, jakitun izan zinelako, zara arduragabe.
Eta, hain zuzen, katolikoa zarelako, ezin duzu ulertu
zure gaitza gaitz osoa dela: gaitz guztien errua.
Hondora zaitez zure itsaso ederrean, askatu mundua.
Alla mia nazione
Non popolo arabo, non popolo balcanico, non popolo antico, / ma nazione vivente, ma nazione europea: / e cosa sei? Terra di infanti, affamati, corrotti, / governanti impiegati di agrari, prefetti codini, / avvocatucci unti di brillantina e i piedi sporchi, / funzionari liberali carogne come gli zii bigotti, / una caserma, un seminario, una spiaggia libera, un casino! / Milioni di piccoli borghesi come milioni di porci / pascolano sospingendosi sotto gli illesi palazzotti, / tra case coloniali scrostate ormai come chiese. / Proprio perché tu sei esistita, ora non esisti, / proprio perché fosti cosciente, sei incosciente. / E solo perché sei cattolica, non puoi pensare / che il tuo male è tutto il male: colpa di ogni male. / Sprofonda in questo tuo bel mare, libera il mondo.