Poesia kaiera
Poesia kaiera
Pier Paolo Pasolini
itzulpena: Irene Hurtado de Saratxo Mendieta
2023, poesia
64 orrialde
978-84-19570-17-8
Pier Paolo Pasolini
1922-1975
 
 

 

Arrosariora

 

Lurrean astuna duk haragia,

zeruan, aldiz, argitsua.

Ez makurtu behakoa, gazte gaixoa,

itzalak pisatzen badik altzoan.

 

Egik barre, gazte arina,

gorputzean sentituz

lur bero eta arrea,

zeru heze eta argia.

 

Eliza xumearen erdian

bekatuz beterik duk ilundura,

baina hire argi ilaunean

barre zagik aratz baten patuak.

 

A Rosari

Ta la ciera la ciar a pesa / tal sèil a ven di lus. / No sta sbassà i vuj, puòr zòvin, / se tal grin l’ombrena a è greva. // Rit, tu, zòvin lizèir, / sintìnt in tal to cuàrp / la ciera cialda e scura / e il fresc, clar sèil. // In miès da la puora Glisia / al è pens di peciàt il to scur / ma ta la to lus lizera / al rit il distìn di un pur.