Poesia kaiera
Poesia kaiera
William Butler Yeats
itzulpena: Juan Kruz Igerabide
2022, poesia
64 orrialde
978-84-17051-86-0
William Butler Yeats
1865-1939
 
Poesia kaiera
William Butler Yeats
itzulpena: Juan Kruz Igerabide
2022, poesia
64 orrialde
978-84-17051-86-0
aurkibidea
 

 

Hiru eremutar

 

Hiru eremutar zaharrek arnasa hartzen zuten

itsaso hotz eta bakartiaren alboan,

batak otoitz xuxurlan,

bigarrenak arkakuso bat harrapatu nahian,

harri gainean haizearen mende hirugarrenak.

Bere ehun urteek durduzaturik, hirugarrena

oharkabean kantuan ari zen txori baten antzera:

Heriotzaren atea gertu eta haren atzean

dagoena zain badaukat ere,

egunean hiru bider hartzen dut lo

—nahiz urertzean zutik egon—

otoitz egin behar dudanean.

Lehenbizikoak ere gauza bera, baina bigarrenak:

Eman duguna baino ez zaigu ematen,

pentsamendu eta ekintza oro kontuan harturik;

beraz erraza da ikustea

ezen kemen ahulagatik huts egin duten

gizon santuen itzalek

berriro Jaiotzaren Atea igaro behar dutela

eta jendetzaz inguraturik bizi

harik eta ihes egiteko grina duten arte.

Besteak auhen egin zuen:

Modurik beldurgarrienean

jaurtitzen dituzte bizitzara.

Baina bigarrenak iseka egin zion haren auhenari:

Jainkoa maite izan badute,

ez dira bihurtzen

poeta edo errege baino,

edota emakume eder eta bizkor bestela.

Ile artean aztarrika jardun eta

arkakusoa harrapatu eta kraskatzen zuen bitartean,

hirugarrena, bere ehun urteek zorabiaturik,

kantuan hasi zen oharkabean, txori bat bezala.

 

The Three Hermits

Three old hermits took the air / By a cold and desolate sea, / First was muttering a prayer, / Second rummaged for a flea; / On a windy stone, the third, / Giddy with his hundredth year, / Sang unnoticed like a bird: / ‘Though the Door of Death is near / And what waits behind the door, / Three times in a single day / I, though upright on the shore, / Fall asleep when I should pray.’ / So the first, but now the second: / ‘We’re but given what we have earned / When all thoughts and deeds are reckoned, / So it’s plain to be discerned / That the shades of holy men / Who have failed, being weak of will, / Pass the Door of Birth again, / And are plagued by crowds, until / They’ve the passion to escape.’ / Moaned the other, ‘They are thrown / Into some most fearful shape.’ / But the second mocked his moan: / ‘They are not changed to anything, / Having loved God once, but maybe / To a poet or a king / Or a witty lovely lady.’ / While he’d rummaged rags and hair, / Caught and cracked his flea, the third, / Giddy with his hundredth year, / Sang unnoticed like a bird.