Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
Haur lapurtua
Haitz-mendiko goi-eremuaren sakonera honetan,
Sleuth basoan, non baitatza zuhaitz sarrien gune hau,
non koartzen hego-hotsak esnatzen baititu uretako arratoi
lokartuak, hementxe gorde ditugu gure saski magikoak,
ahabi eta gerezi gorri-gorri lapurtuez mukuru;
zatoz ba hona, oi, giza haurra,
hemengo uretara eta oihanera,
maitagarri bati eskua emanda,
ezen, munduan, zuk uler dezakezun baino negar gehiago dago.
Ilargi-errainuaren uhinak hondar gris ilunean
Rosses urruna baino harago distira egiten duen lekuan
gau osoan oinkari gabiltza antzinako dantzak josten
begiradak eta eskuak gurutzaturik, ilargia aienatu arte
alde batetik bestera jauzika apar-bunbuiloen ehizan,
mundua kezkaz beterik ametsetan larri dabilen bitartean;
zatoz ba hona, oi, giza haurra,
hemengo uretara eta oihanera,
maitagarri bati eskua emanda,
ezen, munduan, zuk uler dezakezun baino negar gehiago dago.
Glen Car gaineko muinoetatik urak alderrai jaiotzen diren
gunean, ihi arteko putzuetan —non nekez bustitzen baita
izarrik— amuarrain dirdaitsuen bila gabiltza, eta amets
urduriak eragiten dizkiegu belarrietan xuxurlaka
eta emeki agertzen dira errekasto sortu berrietara
malko-jario dauden iratzeen artetik;
zatoz ba hona, oi, giza haurra,
hemengo uretara eta oihanera,
maitagarri bati eskua emanda,
ezen, munduan, zuk uler dezakezun baino negar gehiago dago.
Gurekin doa begirada irmoa duen hori, ez du berriro
entzungo txahalen marrurik mendi-hegal epelean
edo te-ontzirik txistuka sutan haren bularraldea baretuz,
ez du berriro ikusiko sagu arrerik
oloz beteriko kutxaren inguruan jiraka,
etor dadinean giza haurra
hemengo uretara eta oihanera,
maitagarri bati eskua emanda,
ezen, munduan, zuk uler dezakezun baino negar gehiago dago.
The Stolen Child
Where dips the rocky highland / Of Sleuth Wood in the lake, / There lies a leafy island / Where flapping herons wake / The drowsy water-rats; / There we’ve hid our faery vats, / Full of berries / And of reddest stolen cherries. / Come away, O human child! / To the waters and the wild / With a faery, hand in hand, / For the world's more full of weeping than you can understand // Where the wave of moonlight glosses / The dim grey sands with light, / Far off by furthest Rosses / We foot it all the night, / Weaving olden dances, / Mingling hands and mingling glances / Till the moon has taken flight; / To and fro we leap / And chase the frothy bubbles, / While the world is full of troubles / And is anxious in its sleep. / Come away, O human child! / To the waters and the wild / With a faery, hand in hand, / For the world's more full of weeping than you can understand // Where the wandering water gushes / From the hills above Glen-Car, / In pools among the rushes / That scarce could bathe a star, / We seek for slumbering trout / And whispering in their ears / Give them unquiet dreams; / Leaning softly out / From ferns that drop their tears / Over the young streams. / Come away, O human child! / To the waters and the wild / With a faery, hand in hand, / For the world's more full of weeping than you can understand. // Away with us he’s going, / The solemn-eyed: / He’ll hear no more the lowing / Of the calves on the warm hillside / Or the kettle on the hob / Sing peace into his breast, / Or see the brown mice bob / Round and round the oatmeal-chest. / For he comes, the human child, / To the waters and the wild / With a faery, hand in hand, / From a world more full of weeping than he can understand.