Poesia kaiera
Arte ikusezinak
Zu, kantatzen dituzuna nire heriotza guztiak.
Zu, kantatzen dituzuna
denboraren loari esaten ez dizkiozunak,
esan nolakoa den ezerezaren etxea,
mintzatu hilkutxaz jantzitako hitzez,
nire xaloan bizi diren horiez.
Nire heriotza guztiekin
eskaintzen diot nire burua heriotzari
haurtzaro zatiz
eta eguzkitan inoiz ibili ez diren desio hordiz eskuak beteta,
eta ez dago garaiz baino goizagoko hitzik
heriotzari arrazoia emango dionik,
eta ez dago aurpegi onez hiltzeko moduko jainkorik.
Artes invisibles
Tú que cantas todas mis muertes. / Tú que cantas lo que no confías / al sueño del tiempo, / descríbeme la casa del vacío / háblame de esas palabras vestidas de féretros / que habitan mi inocencia. // Con todas mis muertes / yo me entrego a mi muerte, / con puñados de infancia, / con deseos ebrios / que no anduvieron bajo el sol, / y no hay una palabra madrugadora / que le dé la razón a la muerte, / y no hay un dios donde morir sin muecas.