ISILTASUNERANTZ

mila urteko hegaztien sinkronia batean

hezurrezko mendilerroaren gainetik egin zuten hegan

urrezko maskarez jantzita egin zuten dantzan

kolore biziko soinekoak zapiak beloak

aurpegiak haztatu zituzten arimek

huraxe zen agur esateko modua

denboraldi baterako gorputz-aldentze bat besterik ez

amaierarik gabeko arnasketa jarraitua da-eta

izakien arteko kateamendua

haizea garenez haizearekin altxatzen gara

ura garenez urarekin elkartzen gara

milaka urtetako errekastoen sinkronia mehean

geldoa eta pixkanakakoa da benetako ulermena

horrela ehuntzen da garen unibertsoa

geure esentziak berak babesten gaitu

orain haritzezko kutxa batean

atseden hartzen ari da isiltasuna