Biziei ere omen
Askoren artean
Biziei ere omen
Askoren artean
2024, poesia
64 orrialde
978-84-19570-35-2
 

 

Chantal Maillard

Belgika, 1951

itzulpena: Irene Hurtado de Saratxo Mendieta

 

 

 

Eskatzen dizkidazue hitz aringarriak,

zuen grina sakonak berretsi,

eta larrimin betierekoetatik

askatuko zaituzteten

hitzak.

Nik jada ez dut

horrelako hitzik baina.

Onar ezazue ene isila: dudan

onena. Egiozue ihes, ene ahoan,

giza izaeraren mingotsa

ahoskatzen duen hatsari.

Eta, bitartean, utzidazue begiesten

leihoetan zabalduriko

arroparen hegada.

 

Me pedís palabras que consuelan, / palabras que os confirmen / vuestras ansias profundas / y os libren / de angustias permanentes. / Pero yo ya no tengo / palabras de este género. / Aceptad mi silencio: lo mejor / de mí. Huid del soplo que pronuncia, / en mi boca, / la amarga condición de lo humano. / Y, entretanto, dejadme contemplar / el vuelo de la ropa / tendida en las ventanas.