ΙΘ’

Κι αν δ άγέρας φυσα δέ μας δροσίζει / κι ό ίσκιος μένει στενός κάτω άπ’ τά κυπαρίσσια / κι δλο τριγύρω άνήφοροι στά βουνά- // μας βαραίνουν / οί φίλοι πού δέν ξέρουν πιά πώς νά πεθάνουν.