MEMORIA GARA

memoria garela dio poetak, memoria hutsa,

inoiz ixten ez den halako oroitzapen bilduma bat

hezur-haragizko maniki baten barruan

bizitza, haizea lez, gure aurretik paseatzen da

leun, zakar, busti, lehor... batzuetan,

bero, hotz, mantso, zoro besteetan,

hegotik zein iparretik datorren jakin barik

laztandu edo jo egiten dizkigu ezpainak,

atzamarrak, lepoa, bularra edo begirada,

eta batzuetan, bat-bateko labankaden antzera,

bihotzeraino heltzen da, isilik, aldarrikatu barik

min hori, plazer hori, barru-barruan itsatsi

eta zer garen zehazten digun akordu meta da,

noiz, nori, zergatik eskainiko diogun besarkada,

musua, bostekoa, baita ukabilkada eta amorrua ere

memoria, bihotzaren iparrorratza