Poesia kaiera
Bizitza zulo batekin
Burua atzera bota eta ulu egiten dudanean
jendeak (emakumeak gehienbat) esaten du:
Baina zuk beti egin duzu nahi duzuna,
zure kasa ibili zara beti
—Izandako guztiaren alderantzizko
zital eta ergela.
Inoiz ez dudala egin nahi ez dudana;
hori da ergel horiek esan nahi dutena.
Beraz, urrun nabil
jauregian pertsianak jaitsita
bostehun hitzak idatzi eta
gainerako egunaren zatia
bainuaren eta tragoaren eta txorien artean zeratzetik
hala nola
betaurrekodun irakasle zomorro hori izatetik
(sei seme-alaba, eta emaztea haurdun,
eta haren gurasoak ailegatzear)...
Hiru alderdiren arteko borroka geldi
eta zerratua da bizitza:
zure nahien, munduak zuretzat dituenen eta (okerrago)
lortuko duzuna ekartzen dizun
makina geldo garaiezinaren artekoa. Blokeaturik,
jirabira egiten dute betebeharrez, beldurrez,
aurpegiz beteriko zulo hutsaren inguruan.
Bertatik behera erortzen dira egunak. Urteak.
The Life with a Hole in it
When I throw back my head and howl / People (women mostly) say / But you’ve always done what you want, / You always get your own way / — A perfectly vile and foul / Inversion of all that’s been. / What the old ratbags mean / Is I’ve never done what I don’t. // So the shit in the shuttered chateau / Who does his five hundred words / Then parts out the rest of the day / Between bathing and booze and birds / Is far off as ever, but so / Is that spectacled schoolteaching sod / (Six kids, and the wife in pod, / And her parents coming to stay) ... // Life is an immobile, locked, / Three-handed struggle between / Your wants, the world’s for you, and (worse) / The unbeatable slow machine / That brings what you’ll get. Blocked, / They strain round a hollow stasis / Of havings-to, fear, faces. / Days sift down it constantly. Years.