Poesia kaiera
XVI
Botila mozkortuta dago ordu baterako;
ordu bietarako, liburua itxita dago;
hiruretarako, maitaleak bananduta daude,
maitasuna eta bere gorabeherak eginda;
eta, orain, erlojuko orratz argitsuek
laurak pasata erakusten dituzte,
ordu txikiak non haize urrunek
iluntasuna asaldatzen baitute.
Eta gaixorik nago lo ezin harturik;
hain gaixorik non erdi sinetsi dezaket
haitzuloari darion ibai soinugabea
ez dela sendoa, ez sakona;
harrokeriak eragindako irudia, besterik ez.
Hementxe nago zain goiza eta txoriak noiz etorriko,
lehen pausoak garbitu gabeko kaleetan behera,
buruan zapiak dituzten nesken ahotsak.
XVI
The bottle is drunk out by one; / At two, the book is shut; / At three, the lovers lie apart, / Love and its commerce done; / And now the luminous watch-hands / Show after four o’clock, / Time of night when straying winds / Trouble the dark. // And I am sick for want of sleep; / So sick, that I can half-believe / The soundless river pouring from the cave / Is neither strong, nor deep; / Only an image fancied in conceit. / I lie and wait for morning, and the birds, / The first steps going down the unswept street, / Voices of girls with scarves around their heads.